Η βεντέτα, βαθιά ριζωμένη στο εθιμικό δίκαιο της Κρήτης, λειτουργεί ως ένα αυτοοργανωμένο σύστημα απονομής «δικαιοσύνης» σε πολλές ορεινές κοινότητες του νησιού. Η διαμάχη μεταξύ των οικογενειών Μουζουράκη και Δικωνυμάκη, που ξεκίνησε το 1994 στο χωριό Πάτημα Κορόνου, αποτελεί ένα από τα πιο άγρια παραδείγματα της κρητικής βεντέτας των τελευταίων δεκαετιών, αφήνοντας πίσω της έξι νεκρούς και ερημώνοντας ένα ολόκληρο χωριό.
1. Η σπίθα: Το τραγικό φονικό της Φωτούλας
Η αλυσίδα του αίματος ξεκίνησε με την τραγική απώλεια της 53χρονης χήρας Φωτούλας Μουζουράκη, που ήταν μητέρα.
- Το έγκλημα: Στις 23 Μαΐου 1994, η Φωτούλα βρέθηκε βιασμένη και στραγγαλισμένη σε αγροτική τοποθεσία έξω από το Πάτημα Κορόνου.
- Οι δράστες: Δράστες ήταν ο Μιχάλης Δικωνυμάκης (25 ετών) και ο φίλος του Νίκος Πολάκης (29 ετών). Αν και το περιστατικό φαινομενικά οφειλόταν σε ασήμαντες διαφορές, η βάναυση πράξη θεωρήθηκε από την οικογένεια Μουζουράκη ως προσβολή της ύψιστης τιμής, πυροδοτώντας άμεσα την ανάγκη για εκδίκηση.
2. Ο πρώτος κύκλος αντεκδίκησης (1994-1995)
Η οικογένεια Μουζουράκη αποφάσισε να πάρει τον νόμο στα χέρια της, ενεργώντας ως δικό της όργανο δικαιοσύνης.
- Αντίποινα (Αύγουστος 1994): Λιγότερο από τρεις μήνες μετά, ο Κώστας Μουζουράκης (ανιψιός της Φωτούλας) βρέθηκε νεκρός. Αν και αρχικά η δολοφονία αποδόθηκε στον κτηνοτρόφο Ευάγγελο Σελιανάκη (λόγω εκκρεμών διαφορών), το περιστατικό προστέθηκε στους νεκρούς των δύο πλευρών, ενισχύοντας τη βεντέτα.
- Η εκδίκηση του γιου (Νοέμβριος 1994): Ο Γιάννης Μουζουράκης (26 ετών), ο μεγαλύτερος γιος της Φωτούλας, ανέλαβε το χρέος της εκδίκησης. Μαζί με φίλους του, εντόπισε τον Μανώλη Δικωνυμάκη (54 ετών), τον πατέρα του δράστη Μιχάλη, στην Αμαλιάδα Ηλείας, και τον σκότωσε.
Περιστατικά:
- Τον Δεκέμβριο του 1994, ο Σήφης Δικωνυμάκης (αδερφός του Μιχάλη) βρέθηκε νεκρός στη Μυτιλήνη, σε ένα μυστηριώδες περιστατικό που αποδόθηκε σε δυστύχημα (παρασύρθηκε με αυτοκίνητο ενώ οδηγούσε μηχανή).
- Τον Σεπτέμβριο του 1995, δολοφονήθηκε σε ενέδρα ο Βαγγέλης Σελιανάκης (ανιψιός του Ευάγγελου Σελιανάκη), σε δρόμο έξω από το Ρέθυμνο.
3. Η τελευταία δολοφονία και η ερήμωση του χωριού
Η βεντέτα κλιμακώθηκε και μεταφέρθηκε ακόμα και στην Αθήνα, κλείνοντας τον κύκλο του αίματος.
- Η εκτέλεση του Γιάννη (Ιανουάριος 1999): Ο Γιάννης Μουζουράκης, που ζούσε με ψεύτικα στοιχεία στην Αθήνα για να κρυφτεί, εντοπίστηκε από τους διώκτες του στο Περιστέρι. Στις 5 Ιανουαρίου 1999, δέχτηκε ριπή από Καλάσνικοφ και έπεσε νεκρός. Η αστυνομία απέδωσε αυτή τη δολοφονία στον δραπέτη Ευάγγελο Σελιανάκη, κλείνοντας έτσι τον κύκλο της βεντέτας.
- Επίσημη δικαιοσύνη: Αν και το 1997 το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Χανίων καταδίκασε τον Μιχάλη Δικωνυμάκη και τον Νίκο Πολάκη σε ισόβια για τη δολοφονία της Φωτούλας, οι εκδικητικές δολοφονίες συνεχίστηκαν, αποδεικνύοντας ότι στις βεντέτες η απόφαση των οικογενειών υπερισχύει του θεσμικού νόμου.
- Ο αντίκτυπος: Η βεντέτα, που διήρκησε πέντε χρόνια, άφησε πίσω της έξι νεκρούς και οδήγησε στην ερήμωση του χωριού Πάτημα Κορόνου. Οι αντίπαλες οικογένειες το εγκατέλειψαν μαζικά, φοβούμενες τα αντίποινα, με αποτέλεσμα σήμερα να κατοικούν εκεί λιγότεροι από 10 άνθρωποι, με την τοπική μνήμη να στοιχειώνεται από το χυμένο αίμα.