Όλοι μεγαλώσαμε με παραμύθια γεμάτα μαγεία, ευτυχισμένα τέλη και γενναίες πριγκίπισσες. Τι θα γινόταν όμως αν σας λέγαμε ότι οι «ευτυχισμένες καταλήξεις» δεν ξεκίνησαν έτσι; Οι αρχικές εκδοχές των ιστοριών που μας νάνιζαν, ειδικά αυτές των Αδελφών Γκριμ και του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, είναι σκοτεινές, διεστραμμένες και άκρως ανατριχιαστικές. Ετοιμαστείτε να αναθεωρήσετε όλα όσα ξέρατε για τα κλασικά παραμύθια.
Οι πιο τρομακτικές πρωτότυπες ιστορίες
1. Ο Πίτερ Παν: Ο μαύρος αρχηγός της Χώρας του Ποτέ
Η εκδοχή της Disney με τη νεραϊδόσκονη είναι αθώα μπροστά στο πρωτότυπο του J.M. Barrie. Στην πραγματική ιστορία:
- Το «αραίωμα» των χαμένων αγοριών: Τα Χαμένα Αγόρια μεγαλώνουν στη Χώρα του Ποτέ. Για να διατηρήσει τη ζήτηση για παιδιά, ο Πίτερ τα «αραιώνει» όταν μεγαλώνουν πολύ. Αυτό σημαίνει ότι τα σκοτώνει ή τα εγκαταλείπει. Ο Πίτερ δεν είναι ένα παιδί που αγαπά τη διασκέδαση, αλλά μια σκοτεινή και επικίνδυνη φιγούρα με σοβαρά προβλήματα ελέγχου.
2. Χάνσελ και Γκρέτελ: Κανιβαλισμός και πείνα
Το γουίμζικαλ σπίτι από μπισκότα βασίστηκε σε μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της Ευρωπαϊκής Ιστορίας:
- Η μεγάλη πείνα (1315-1317): Η ιστορία είναι προϊόν της Μεγάλης Πείνας, όπου ολικές καταστροφές των καλλιεργειών προκάλεσαν εκτεταμένη λιμοκτονία. Οι γονείς αντιμετώπιζαν την αδιανόητη επιλογή: να βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν ή να τα εγκαταλείπουν στο δάσος.
- Η κανιβαλιστική μάγισσα: Η μάγισσα που ήθελε να φάει τα παιδιά πηγάζει από τεκμηριωμένες περιπτώσεις κανιβαλισμού που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της φοβερής πείνας.
3. Ρουμπελστίλτσκιν: Τόσος θυμός που… σκίζεται στα δύο
Στην ιστορία που ξέρουμε, ο Ρουμπελστίλτσκιν απλώς χτυπά το πόδι του και εξαφανίζεται σε έναν καπνό. Στην τελική εκδοχή των Αδελφών Γκριμ (1857):
- Ο παράξενος άνδρας κυριεύεται από τέτοια οργή που χτυπά το πόδι του τόσο δυνατά στο έδαφος που αυτό κολλάει. Έπειτα, αρπάζει το άλλο του πόδι με τα χέρια του και κυριολεκτικά σκίζεται στη μέση.
4. Τα κόκκινα παπούτσια: Ακρωτηριασμός και εξιλέωση
Το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν δεν αφορά απλώς μια μικρή κοπέλα που χορεύει ασταμάτητα.
- Ακρωτηριασμός: Η Κάρεν, η άτακτη πρωταγωνίστρια, αναγκάζεται να χορεύει αδιάκοπα από τα μαγεμένα παπούτσια. Γίνεται τόσο εξαντλημένη που ικετεύει τον δήμιο να της ακρωτηριάσει τα πόδια.
- Χορός των κομμένων ποδιών: Ακόμα και αφού κόβονται τα πόδια της, τα παπούτσια συνεχίζουν να χορεύουν με τα κομμένα πόδια μέσα τους, αφήνοντας την Κάρεν να σέρνεται πάνω σε κολοβώματα μέχρι να πεθάνει ζητώντας συγχώρεση.
5. Η Χήνα: Βίαιο τέλος για την προδοσία
Στην αρχική εκδοχή των Αδελφών Γκριμ, η τιμωρία για την άπιστη καμαριέρα που πρόδωσε την πριγκίπισσα ήταν φρικτή:
- Η καμαριέρα γδύνεται, μπαίνει σε ένα βαρέλι γεμάτο με αιχμηρά καρφιά και σέρνεται στους δρόμους μέχρι να πεθάνει από τα τραύματά της.
6. Η μικρή πωλήτρια σπίρτων: Θάνατος από αμέλεια
Αυτή η ιστορία του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν δεν έχει κανένα «καθαρισμένο» happy end, αλλά ένα από τα πιο σπαρακτικά τέλη.
- Το πάγωμα: Το γλυκό κοριτσάκι είναι άστεγο, ξυπόλυτο και παγώνει μέχρι θανάτου στους δρόμους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ενώ οι ενήλικες περνούν δίπλα της αδιάφοροι.
- Παραισθήσεις: Ανάβοντας τα σπίρτα που έπρεπε να πουλήσει, βλέπει παραισθήσεις ζεστασιάς, φαγητού και της νεκρής γιαγιάς της, πριν τελικά παγώσει και πεθάνει. Η ιστορία είναι ένα κατηγορώ για την παιδική κακοποίηση, την παραμέληση και την πλήρη αποτυχία της κοινωνίας να προστατεύσει τα ευάλωτα παιδιά.
Άλλες σκοτεινές αποκαλύψεις
- Κυανοπώγων (Blue Beard): Δεν ήταν απλώς μια προειδοποίηση για την περιέργεια. Ο Κυανοπώγων ήταν ένας μανιακός κατά συρροή δολοφόνος που σκότωνε συστηματικά τις συζύγους του και κρατούσε τα πτώματά τους ως τρόπαια σε ένα μυστικό δωμάτιο.
- Τα τρία γουρουνάκια: Ο λύκος έφαγε τα δύο πρώτα γουρουνάκια. Ο τρίτος, αφού ξεγέλασε τον λύκο, τον έπιασε να κατεβαίνει από την καμινάδα, τον έβρασε ζωντανό σε μια κατσαρόλα με νερό, και μετά έφαγε τον βρασμένο λύκο.
- Το δέντρο άρκευθου (Juniper Tree): Στην πιο φρικιαστική ιστορία των Γκριμ, η ζηλιάρα μητριά αποκεφαλίζει τον προγονό της, δένει ένα μαντήλι γύρω από το κομμένο του λαιμό και μαγειρεύει τη σάρκα του σε στιφάδο που σερβίρει στον πατέρα του.