Η υπόθεση της Mary Beth Tinning ξεπερνά κάθε τραγικό προηγούμενο στα χρονικά των Ηνωμένων Πολιτειών. Μεταξύ του 1972 και του 1985, εννέα παιδιά της οικογένειας Tinning βρέθηκαν νεκρά κάτω από ανεξήγητες συνθήκες. Η Mary Beth, μια βοηθός νοσοκόμου που ζούσε βόρεια της Νέας Υόρκης με τον σύζυγό της Joe, έγινε μια γνώριμη αλλά δυσοίωνη φιγούρα στα επείγοντα του τοπικού νοσοκομείου, εμφανιζόμενη συχνά σε υστερία κρατώντας ένα από τα μωρά της, νεκρό ή ετοιμοθάνατο.
Μια σειρά τραγωδιών χωρίς εξήγηση
Η τραγωδία ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1971, όταν η Jennifer, το τρίτο παιδί της οικογένειας, πέθανε από μηνιγγίτιδα λίγες μέρες μετά τη γέννησή της. Μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες, ο Joseph (2 ετών) πέθανε από καρδιακή ανακοπή και η Barbara (4 ετών) πέθανε από σύνδρομο Reye. Μέσα σε 1,5 χρόνο, η οικογένεια έχασε τέσσερα παιδιά, καθώς και ο επόμενος γιος τους, ο Timothy, πέθανε τρεις εβδομάδες μετά τη γέννησή του από Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (SIDS).
Οι γιατροί, αδυνατώντας να κατανοήσουν τη σειρά των θανάτων, άρχισαν να πιστεύουν ότι επρόκειτο για κάποια μυστηριώδη γενετική διαταραχή που ονομάστηκε «κατάρα της οικογένειας Tinning». Ωστόσο, η ατυχία συνέχισε να τους χτυπά. Στα επόμενα χρόνια, άλλα τέσσερα βιολογικά παιδιά πέθαναν ξαφνικά. Ακόμη πιο ανησυχητικό ήταν το γεγονός ότι ο Michael, ο υιοθετημένος γιος τους, πέθανε κι αυτός σε ηλικία 2,5 ετών με παρόμοια συμπτώματα, αποκλείοντας κάθε γενετική εξήγηση. Το τραγικό τέλος ήρθε με τον θάνατο της Tammy Lynn το 1985, του ένατου παιδιού που πέθαινε μέσα σε 14 χρόνια.
Η επιστημονική αποκάλυψη και η ομολογία
Ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας επικοινώνησε με τον φημισμένο ιατροδικαστή της Νέας Υόρκης, Dr. Michael Baden, ο οποίος, μελετώντας τους ιατρικούς φακέλους, απέκλεισε τη θεωρία της γενετικής πάθησης. Ο Dr. Baden τόνισε ότι ο φυσικός θάνατος από γενετική διαταραχή είναι μια αργή διαδικασία, ενώ τα βρέφη των Tinning πέθαιναν ξαφνικά και πολλά είχαν εμφανίσει μελανιές – ένα σημάδι που δεν παρατηρείται στο SIDS, αλλά συνάδει με την ασφυξία. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όλοι οι θάνατοι προκλήθηκαν από ανθρωποκτόνο ασφυξία και ότι το μόνο άτομο που ήταν παρόν σε όλες τις περιπτώσεις ήταν η μητέρα.
Αντιμέτωπη με τα επιστημονικά στοιχεία, η Mary Beth Tinning ομολόγησε ότι εκείνη ήταν που δολοφονούσε τα παιδιά της. Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Mary Beth έπασχε από Σύνδρομο Munchausen δια Αντιπροσώπου (Munchausen by Proxy), μια διαταραχή κατά την οποία ένας γονιός βλάπτει σκόπιμα ένα παιδί για να τραβήξει την προσοχή και τη συμπόνια του κόσμου. Η προσοχή και η υποστήριξη που λάμβανε μετά την απώλεια κάθε παιδιού ήταν η κινητήριος δύναμή της.
Καταδίκη και αποφυλάκιση
Το 1987, η Mary Beth Tinning καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη με δυνατότητα αποφυλάκισης υπό όρους μετά από 20 χρόνια. Παρόλο που έξι αιτήσεις για αποφυλάκιση απορρίφθηκαν επειδή οι δικαστές έκριναν ότι δεν είχε επιδείξει μεταμέλεια για τα εγκλήματά της, τον Αύγουστο του 2018, σε ηλικία 76 ετών, η Mary Beth αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους. Ο σύζυγός της, Joe, ο οποίος ποτέ δεν πίστεψε στην ενοχή της, τη στήριξε καθ' όλη τη διάρκεια της φυλάκισής της και ήταν παρών στην αποφυλάκισή της.
Η ιστορία της Mary Beth Tinning, η οποία έγινε αντικείμενο πολλών βιβλίων και τηλεοπτικών παραγωγών, παραμένει μια ανατριχιαστική υπενθύμιση της ψυχικής διαταραχής και του πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η διάγνωση ανθρωποκτονίας σε περιπτώσεις που μοιάζουν με φυσικά αίτια, ειδικά όταν ο θύτης είναι το άτομο που θεωρείται ότι πρέπει να προσφέρει τη μεγαλύτερη φροντίδα: η μητέρα.