Ο Γρηγόρης Σπαντιδάκης, γεννημένος το 1909 στο Ρέθυμνο, υπήρξε μια κομβική στρατιωτική φυσιογνωμία στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Αποφοιτώντας από τη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1931, ανέβηκε σταδιακά την ιεραρχία του Στρατού, φτάνοντας στον βαθμό του Αντιστρατήγου το 1964. Η στρατιωτική του πορεία περιλάμβανε συμμετοχή στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-41 (όπου τραυματίστηκε), στον αγώνα κατά των Γερμανών, στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος της οργάνωσης «Όμηρος» και στον Εμφύλιο Πόλεμο. Διετέλεσε επίσης Διοικητής του Α' Σώματος Στρατού και κατείχε την κρίσιμη θέση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) κατά την περίοδο του πραξικοπήματος του 1967.
Την εποχή που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ο Σπαντιδάκης ήταν Αρχηγός ΓΕΣ και πιστός στον βασιλιά Κωνσταντίνο. Ο ίδιος σχεδίαζε ένα δικό του πραξικόπημα, αυτό των στρατηγών, το οποίο θα εισηγούνταν στον βασιλιά, με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας από μη πολιτικούς για ένα αυστηρά περιορισμένο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, οι κατώτεροι αξιωματικοί υπό τους Παπαδόπουλο, Παττακό και Μακαρέζο τον πρόλαβαν. Μετά την επιβολή της δικτατορίας, ο Σπαντιδάκης προσχώρησε στη νέα κατάσταση και ορίστηκε Υπουργός Εθνικής Άμυνας και Αντιπρόεδρος στην πρώτη κυβέρνηση της Χούντας, υπό τον Κωνσταντίνο Κόλλια. Μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του βασιλιά Κωνσταντίνου στις 13 Δεκεμβρίου 1967, και θεωρούμενος ότι επέδειξε καιροσκοπική στάση, απομακρύνθηκε και δεν συμμετείχε στη νέα κυβέρνηση.
Ένα ιδιαίτερο στοιχείο που συνδέεται με τον Σπαντιδάκη είναι η συγγένειά του με την οικογένεια Μητσοτάκη. Η σύζυγός του, Ελευθερία, ήταν δεύτερη εξαδέλφη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Η συγγένεια αυτή είχε οδηγήσει σε φήμες ότι η τοποθέτησή του στη θέση του Αρχηγού ΓΕΣ το 1965 οφειλόταν σε πολιτικές παρεμβάσεις. Ωστόσο, ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης σε μεταγενέστερη συνέντευξή του είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως η επιλογή του Σπαντιδάκη δεν ήταν δική του, αναφέροντας: «Εγώ ποτέ δεν τον χώνεψα και δεν μου άρεσε».
Η πολιτική του εμπλοκή με το καθεστώς της Χούντας είχε βαρύ τίμημα. Στη δίκη των πρωταιτίων που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1975, ο Γρηγόρης Σπαντιδάκης καταδικάστηκε από το Μεταμελές Εφετείο Αθηνών σε ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία και στάση λόγω της συμμετοχής του στο πραξικόπημα. Απεβίωσε το 1996 σε ηλικία 87 ετών.