❏ Εφόσον η αφήγηση αποτελεί εξιστόρηση της δράσης των ηρώων, το αφηγηματικό κείμενο εμπεριέχει δράση και εξέλιξη και επομένως αξιοποιεί πολύ το ρήμα.
✔ Στα αφηγηματικά κείμενα χρησιμοποιούνται κυρίως ρήματα δράσης (π.χ. τρέχω, παλεύω, περπατώ) αλλά και ρήματα που εκφράζουν σκέψεις και συναισθήματα (π.χ. σκέφτομαι, αναλογίζομαι, χαίρομαι, λυπάμαι, στενοχωριέμαι).
✔ Οι χρόνοι των ρημάτων που χρησιμοποιούνται στην αφήγηση διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό το ύφος του αφηγηματικού κειμένου:
• Συνήθως στην αφήγηση εξιστορούμε γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν και χρησιμοποιούμε ρήματα που βρίσκονται σε παρελθοντικούς χρόνους, κυρίως στον αόριστο και τον παρατατικό.
• Ορισμένες φορές στις αφηγήσεις γεγονότων που έχουν συμβεί στο παρελθόν, χρησιμοποιούμε και άλλους χρόνους, όπως τον ενεστώτα ή τον μέλλοντα, για να γίνει η αφήγηση πιο ζωντανή και παραστατική και να έρθουν τα γεγονότα πιο κοντά στη χρονική στιγμή της αφήγησης.
• Συνήθως χρησιμοποιούμε το μέλλοντα, για να αφηγηθούμε γεγονότα που έγιναν ύστερα από κάποια άλλα, τα οποία έχουν ήδη παρουσιαστεί σε παρελθοντικούς χρόνους ή στον ενεστώτα.