Η κάλπη της 20ης Σεπτεμβρίου επανέλαβε το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιανουαρίου, παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδυναμώθηκε εκ των έσω με την διάσπαση και τη φυγή μελών του προς τη ΛΑ.Ε. και παρότι πολλοί περίμεναν να "αιμορραγήσει" ως προς τα ποσοστά του, λόγω του τρίτου μνημονίου.
Η αλήθεια είναι πως η αποχή που έφτασε στο 45% δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για πανηγυρισμούς. Δεδομένου ότι ένας στους δύο δεν πήγε στην κάλπη για να ψηφίσει, επί της ουσίας το 62% του Όχι, δεν κεφαλαιοποιήθηκε σε ψήφους κόμματος.
Κάποιοι εκ του 62% ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι αποδοκίμασαν χωρίς να επιλέξουν κανέναν, άλλοι ψήφισαν άκυρο και ελάχιστοι εμπιστεύτηκαν το πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις της ΛΑ.Ε. Κάπως έτσι εξηγείται το γιατί δεν μπήκε στη Βουλή. Από την άλλη, αρνητικό στοιχείο είναι η διατήρηση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής παρά το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν, ο αρχηγός της αναλάμβανε την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα.
Πάμε να δούμε όμως ποιοι ήταν οι κερδισμένοι και οι ηττημένοι της εκλογικής διαδικασίας.
Κερδισμένοι
Αλέξης Τσίπρας
Αδιαμφισβήτητα ο πρώην και επόμενος πρωθυπουργός, είναι ο μεγάλος νικητής του νέου γύρου εκλογών του 2015. Η Κουμουνδούρου πόνταρε πολλά στο πρόσωπο του μέσα από την "κόντρα" του με τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη, ο οποίος δεν κατάφερε να εμπνεύσει τους αναποφάσιστους.
Το βασικό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το "ψηφίζουμε πρωθυπουργό", μετά το "ξεμπερδεύουμε με το παλιό". Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συσπείρωση στο 70% και κατάφερε να καταγράψει εν τέλει πολύ μικρές απώλειες. Η μείωση τεσσάρων εδρών είναι ελάχιστη σε σχέση με το προβλεπόμενο πολιτικό κόστος μνημονίου, και η επιτυχία πρέπει να χρεώνεται στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος κατάφερε να πείσει τον μέσο ψηφοφόρο του κόμματος, ότι μπορεί να ηγηθεί της μάχης κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής. Τον ψηφοφόρο που είπε στον εαυτό του, "ας τον ψηφίσω μια φορά ακόμη για να κυβερνήσει επιτέλους και να μην πάρουν την πρωθυπουργία οι παλιοί".
Η μάχη κατά των τριγωνικών συναλλαγών ήταν το προεκλογικό άρμα του επιτελείου Τσίπρα, έπαιξε όλα τα χαρτιά του πάνω σε αυτό, άντεξε από το μιντιακό "σκάνδαλο" Φλαμπουράρη και τελικά κατάφερε να καταγράψει νίκη με διαφορά επτά μονάδων.
Ο Τσίπρας κερδίζει εκλογές δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο. Είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που επανεκλέγεται εν μέσω κρίσης και ο πρώτος που κερδίζει μάχη έχοντας φέρει μνημόνιο στη χώρα. Ήταν λιγότερο "macho" από τον Μεϊμαράκη, δεν επένδυσε στην πόλωση και πήρε μαζί του και εκείνους που ήθελαν να πάνε με τον "νικητή" και το "καλό παιδί".
Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ από την άλλη, εγγυάται κυβέρνηση με γνώμονα εφαρμογής μεταρρυθμίσεων, μέχρι νεωτέρας. Και οι ΑΝΕΛ ήταν οι δεύτεροι νικητές αυτής της διαδικασίας.
Πάνος Καμμένος
Οι ΑΝΕΛ από το 4,75% πήγαν στο 3,6%. Ελάχιστη απώλεια δεδομένου ότι όπως και στην περασμένη εκλογική μάχη, έτσι και τώρα οι δημοσκόποι ήθελαν τους ΑΝΕΛ εκτός Βουλής, με τα σενάρια για συνεργασίες να δίνουν και να παίρνουν. Και εδώ έχουμε προσωποκεντρική νίκη.
Ο Πάνος Καμμένος μετά το τρενάκι του Αλέξη, επανήλθε με νέα σποτάκια ξεδιπλώνοντας το... υποκριτικό ταλέντο του και εντείνοντας τη ρητορική του για "αγώνα κατά της μίζας και της διαπλοκής". Το μότο ήταν ξεκάθαρο. "Μπορεί να φέραμε μνημόνιο, αναγκαστήκαμε να το φέρουμε, αλλά εμείς θα καθαρίσουμε τα σκάνδαλα τύπου Siemens". Ο ρόλος του εγγυητή βόλευε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Καμμένος είναι το δεξιό αποκούμπι για μια όχι και τόσο "αριστερή" κυβέρνηση που κάνει έναν μέσο "νοικοκυραίο" ψηφοφόρο να εμπιστευτεί το κόμμα του, ρίχνοντας θετικές ματιές όμως και προς Κουμουνδούρου. Ήταν outsider, τελικά μπήκε και πάλι στη Βουλή και κατ' ευθείαν και στην κυβέρνηση. Και αυτό συνιστά νίκη για το επιτελείο Καμμένο που και πάλι, σώθηκε από την προεκλογική του καμπάνια.
Βασίλης Λεβέντης
Σε κάθε εκλογική διαδικασία, έχουμε εκπλήξεις, έχουμε "στανταράκια", έχουμε και περιπτώσεις σαν αυτή. Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων κατάφερε να μπει στη Βουλή. Τον ψήφισαν εκείνοι που παλαιότερα ψήφιζαν το κόμμα των Κυνηγών ή μικρά κόμματα αποδοκιμάζοντας το σύστημα.
Τον ψήφισαν εκείνοι που "μαυρίζουν" το κοινοβουλευτικό προσκήνιο, αλλά αποφασίζουν να πάνε στο παραβάν και να μην ρίξουν λευκό ή άκυρο. Η "μπίλια" έπεσε αυτή τη φορά στον Βασίλη Λεβέντη, ο οποίος δικαίως μπορεί να πανηγυρίζει και να έχει να λέει πως θα εκφωνεί πλέον τις προβλέψεις, τις θέσεις και τις προφητείες του, από το βήμα της Βουλής.
Φώφη Γεννηματά
Το ΠΑΣΟΚ πήγε στο 6,4 από το 4,7%. Μπορεί να βοηθήσει το μικρό ποσοστό της ΔΗΜΑΡ, σίγουρα όμως βοήθησε το γεγονός ότι αφενός δεν κατέβηκε ο Γιώργος Παπανδρέου, και από την άλλη το ότι άλλαξε η ηγεσία. Με τον Ευ. Βενιζέλο στο "τιμόνι", το ΠΑΣΟΚ θα ρίσκαρε την είσοδο του. Ο πρώην πρόεδρος του συγκέντρωνε όλη την αποδοκιμασία για το παλαιοκομματικό σύστημα.
Η Φώφη Γεννηματά φέρει το προφίλ του πολιτικού που δεν έχει "λερωμένα χέρια", πέραν του ότι υπερψήφισε βέβαια τα προηγούμενα μνημόνια, δεν ενεπλάκη όμως στο παρελθόν σε μεγάλες μάχες και αντιδικίες στην πολιτική αρένα. Έτσι, οι παραδοσιακοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ (το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ) συσπειρώθηκε πίσω από το σύνθημα: "γυρίστε στην οικογένεια σας". Το ΠΑΣΟΚ οραματιζόταν επαναφορά στην κυβέρνηση, δεν τους βγήκε, αλλά τουλάχιστον εξασφάλισαν την ισχυροποιημένη κοινοβουλευτική τους παρουσία.
Ηττημένοι
Μειμαράκης
Ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Τσίπρα σε αυτή την "κούρσα". Τελικά ήρθε δεύτερος παρότι τα προγνωστικά έκαναν λόγο για "ντέρμπι". Το προφίλ του λαϊκού και "χύμα" ηγέτη συσπείρωσε τη ΝΔ που κατέγραψε σχεδόν τα ίδια νούμερα με τον προηγούμενο γύρο, δεν κατάφερε όμως να αντλήσει αποθέματα ψήφων από τον κεντρώο χώρο, από εκεί που πήρε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ και βγήκε πρώτος, παρότι έχασε ένα "σκληρό" αριστερό του μέρος.
Η ΝΔ δεν κατάφερε βέβαια να πάρει ψήφους και από εκείνους που αποδοκίμασαν την κίνηση ΣΥΡΙΖΑ να φέρει συμφωνία. Χρεώνεται η Συγγρού το γεγονός ότι δεν παρουσίασε πρόγραμμα και επένδυσε σε μια πιθανή συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Χρεώνεται και το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες του πρεοκλογικού αγώνα προέβη σε έναν αγώνα "εξίσωσης" των κομμάτων ως προς τη διαφθορά και τις υποχθόνιες συναλλαγές, προσπαθώντας να αποδομήσει το "ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς", που υπόσχεται διευθέτηση του κράτους από αυτή τη Δευτέρα.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως η λίστα Μειμαράκη, ήταν "λίστα Σαμαρά". Καμία αλλαγή σε πρόσωπα.
Κουτσούμπας
Το ΚΚΕ έμεινε στα νούμερα του. Μετά από ένα 62% στο Όχι, μετά από μια αριστερή απομυθοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από μια γενικότερη αποδοκιμασία των πολιτικών, δεν κατάφερε να εμπνεύσει ούτε τους νέους, ούτε τους απογοητευμένους που έψαχναν για μια άλλη εναλλακτική.
Ο "άλλος δρόμος" του ΚΚΕ δεν οδήγησε σε αύξηση των ποσοστών του και δεν το έφερε στην τρίτη θέση, εκεί που δυστυχώς βρίσκεται και πάλι η Χρυσή Αυγή.
Προεκλογικά το ΚΚΕ τα πήγε όντως καλύτερα ως προς την προσέγγιση του κοινού με πιο απλό τρόπο σε σχέση με άλλα χρόνια, ωστόσο σε συνδυασμό με την παταγώδη αποτυχία της Λαϊκής Ενότητας, το συμπέρασμα είναι ένα. Η αριστερά, η παραδοσιακή αριστερά, δεν πείθει. Έχει πρόγραμμα, έχει θέσεις, ξεχωρίζει η στάση του ΚΚΕ στο μεταναστευτικό, ωστόσο δεν καταφέρνει να κεφαλαιοποιήσει τις θέσεις της. Και αυτό είναι ίσως, λάθος στρατηγική εντός και εκτός Βουλής.
"Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι σε βάρος των εργαζομένων, των μισθωτών, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και του χωριού, της νεολαίας, των συνταξιούχων", είπε ο γ.γ. Κουτσούμπας μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Η αλήθεια είναι πως οι εργαζόμενοι, οι μισθωτοί και οι αυτοαπασχολούμενοι, απηύδησαν και ήταν απόντες. Αυτούς πρέπει να εμπνεύσει και πάλι. Το ΚΚΕ και η αριστερά στο σύνολο της.
Θεοδωράκης
Το Ποτάμι δείχνει να στερεύει. Ο Σταύρος Θεοδωράκης πήρε πάνω του την ευθύνη για την αποτυχία ωστόσο η ουσία είναι πως τα ποσοστά μιλούν από μόνα τους. Το 6% του Γενάρη, έγινε 4%. Ο δρόμος που βγάζει εκτός Κοινοβουλίου, είναι ανοιχτός. Ο Θεοδωράκης οραματιζόταν ένα 10% "για να μην είναι τρίτο κόμμα η Χρυσή Αυγή".
Προφανώς αυτό το επιχείρημα από μόνο του δεν έπεισε κανέναν. Ο κόσμος δεν ξέχασε και δεν ξεπέρασε το "φέρε ό,τι να' ναι, αρκεί να φέρεις συμφωνία", δεν ξέχασε τις "selfie" στη Βουλή και δεν είδε την πολιτική στιβαρότητα που θα περίμενε στο κόμμα του Ποταμιού. Δεν έπεισε και σαν εγγυητής ή μέτοχος νέας κυβέρνησης, δεν έπεισε και σαν ουσιαστική φωνή αντιπολίτευσης. Το Ποτάμι χρειάζεται με άλλα λόγια επανεκκίνηση, για να μη γίνει "ρυάκι".
Λαφαζάνης
Η απόλυτη αποτυχία. Το κόμμα που ήθελε να μεταφέρει στα ποσοστά του το 62% του Όχι στο δημοψήφισμα, δεν μπήκε καν στη Βουλή. Εν τέλει φαίνεται πως τα χιουμοριστικά προεκλογικά σποτάκια με τον Λαφαζάνη, τον Λαπαβίτσα και την Κωνσταντοπούλου, δεν οδήγησαν πουθενά. Παρωχημένο χιούμορ, καμία εκλαΐκευση θέσεων.
Προτάσεις μπορεί να υπήρχαν, αλλά το εκλογικό σώμα δεν πίστεψε πως το σχέδιο δραχμής θα μπορούσε να οδηγήσει στη λύτρωση τη χώρα, την παρούσα χρονική στιγμή τουλάχιστον. Ο Μανώλης Γλέζος, η Νάντια Βαλαβάνη και άλλα στελέχη δεν θα είναι στο Κοινοβούλιο και πλέον καλούνται να κάνουν την αυτοκριτική τους για την επόμενη μέρα.
Οι απογοητευμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι του, απείχαν, ή ψήφισαν και πάλι ΣΥΡΙΖΑ για να του δώσουν μια τελευταία ευκαιρία. Το σχέδιο Τσίπρα για νέες εκλογές για να απαλλαγεί από τα "εσωτερικά βαρίδια", ήταν πέρα για πέρα επιτυχημένο, αν και μάλλον ούτε ο ίδιος δεν θα το περίμενε πως η ΛΑ.Ε. θα έμενε εκτός Βουλής. Η Λαϊκή Ενότητα άντλησε ψήφους από τον παλαιό Συνασπισμό, όχι όμως ψήφους ανθρώπων που δεν πιστεύουν στην μνημονιακή επιλογή. Αυτοί επέλεξαν την αποχή. Που ήταν και ο μεγάλος νικητής των εκλογών, και αυτό πρέπει να προβληματίσει όλα τα δημοκρατικά κόμματα.
Εν κατακλείδι.
Περισσότερες ειδήσεις εδώ.