Η Παναγία της Σαρτρ ή Καθεδρικός Ναός της πόλης Σαρτρ στη Γαλλία αποτελούσε από τον Μεσαίωνα μεγάλο και σπουδαίο ιερό προσκύνημα των πιστών που προσέρχονταν για να προσκυνήσουν το ιερό άγαλμα της Παναγίας που φέρονταν μέσα σε ειδική κρύπτη, την λεγόμενη «Παναγία υπό την Γην», και που ανάγεται στην επισκοπική θητεία του Φυλμπέρ. Ο Καθεδρικός ναός με τα δύο υψηλά κωδωνοστάσια στη πρόσοψη άρχισε να χτίζεται το 1194, στη θέση προηγούμενου ναού, ρυθμού Βασιλικής, που είχε καεί το 1134. Οι περισσότερες εργασίες ολοκληρώθηκαν σε 30 χρόνια και τελικά ο ναός εγκαινιάστηκε το 1260. Το ολικό του μήκος είναι 130 μ. το ύψος του κυρίως ναού 34 μ., και το πλάτος του μεσαίου μεγάλου κλίτους 14 μ.
Είναι γοτθικής αρχιτεκτονικής, ρυθμού που βασίζεται στο οξυκόρυφο τόξο. Οι πρωτομάστορες ήθελαν ο ναός να γίνει όσο το δυνατό ψηλότερος, σαν να αγγίζει τον ουρανό. Έχτισαν ψηλούς πύργους, ενώ η οροφή στους κεντρικούς εσωτερικούς χώρους σχηματίζεται από σταυροθόλια. Λόγω του μεγάλου ανοίγματος των παραθύρων, οι εξωτερικοί τοίχοι δεν άντεχαν το βάρος της οροφής. Γι' αυτό οι αρχιτέκτονες χρησιμοποίησαν υποστηρίγματα στο εξωτερικό του ναού. Συνολικά υπάρχουν πάνω από 2.000 έξοχα λαξευμένα αγάλματα στο ναό.
Το εσωτερικό του ναού φωτίζεται άπλετα από 176 παράθυρα που κοσμούνται με υαλογραφήματα βιτρώ, συνολικής επιφάνειας 2.000 τμ.
Το χαρακτηριστικό του ναού αυτού είναι η διαφορετικότητα των δύο πύργων του. Ο μεν νότιος χαμηλότερος επιστέφεται με απόληξη (βέλος) του 12ου αιώνα, ενώ ο βόρειος, υψηλότερος, φέρει κιονοαγάλματα βασιλέων της Παλαιάς Διαθήκης, που ονομάζεται και «βασιλικός πυλώνας», επί των οποίων και στηρίζεται το βέλος φλογόμορφου ρυθμού.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.