Οι μετοχές που στην παθητική φωνή καταλήγουν σε –μενος, -μενη, -μενο, παίζουν το ρόλο επιθέτων, γι’ αυτό λέγονται ρηματικά επίθετα ή επιθετικές μετοχές.
Αυτές καταλήγουν σε :
-όμενος, -όμενη, -όμενο (π.χ. αισθανόμενος –η –ο από το ρήμα αισθάνομαι)
-ώμενος, -ώμενη, -ώμενο (π.χ. ορμώμενος –η –ο από το ρήμα ορμώμαι = έχω ξεκινήσει από)
-ωμένος, -ωμένη, -ωμένο (π.χ. πληγωμένος –η –ο από το ρήμα πληγώνομαι)
-ούμενος, -ούμενη, -ούμενο (π.χ. προσποιούμενος –η, -ο, από το ρήμα προσποιούμαι)
-σμένος, - σμένη, -σμένο (π.χ. λυγισμένος –η, -ο από το ρήμα λυγίζομαι)
-μμένος, -μμένη, -μμένο (π.χ. καλυμμένος –η, -ο από το ρήμα καλύπτομαι)
Τα ρήματα που έχουν χαρακτήρα π, β, φ ή πτ σχηματίζουν την παθητική μετοχή με μμ.
π.χ. αλεί-φ-ομαι – αλειμμένος, ρά-β-ομαι – ραμμένος, καλύ-πτ-ω - καλυμμένος
Όλες οι μετοχές που τελειώνουν σε -ωμένος, -ωμένη, -ωμένο και -ώμενος, -ώμενη, -ώμενο γράφονται με ωμέγα (ω):
π.χ. πληγωμένος, πληρωμένος, τιμώμενος, τιμώμενη κτλ.
Όλες οι παθητικές μετοχές κλίνονται όπως τα αντίστοιχα επίθετα που έχουν τις ίδιες καταλήξεις. Έτσι, π.χ. η μετοχή φοβισμένος κλίνεται όπως το επίθετο ο ξένος.
