Φωνάξατε στο παιδί; Μάθετε τι πρέπει να κάνετε αμέσως μετά

Δεν υπάρχει γονιός που να μην έχει φωνάξει στο παιδί του κάποια στιγμή. Μακάρι να μην το κάναμε ποτέ. Μακάρι να είχαμε πάντα την υπομονή και την ψυχραιμία ώστε να κατεβαίναμε στο ύψος του παιδιού, να βρίσκαμε ένα πορτάκι που θα μας οδηγούσε στο μυαλό του και να βλέπαμε καθαρά τι συμβαίνει εκεί και τι πυροδότησε τον εκνευρισμό μας. Όμως δεν τα καταφέρνουμε πάντα. Κάποιες φορές, μάλιστα, φωνάζουμε περισσότερο από όσο δικαιολογείται. Όπως σε κάθε δυσάρεστο συμβάν, όμως, υπάρχει πάντα το «μετά». Υπάρχει ο χρόνος για να ηρεμήσουμε, να σκεφτούμε και να διορθώσουμε το λάθος μας. Και τα παιδιά μας, ειδικά όσο είναι ακόμα μικρά, είναι απίστευτα γενναιόδωρα ώστε να μας δώσουν αυτόν τον χρόνο και την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι για εκείνα, ώστε να μάθουν και αυτά από το λάθος μας.

Τι μπορείτε, λοιπόν, να κάνετε αφού φωνάξετε στο παιδί σας, ώστε να του δείξετε ότι το μετανιώσατε και ότι θέλετε να τα ξαναβρείτε;

Ηρεμήστε

Τις περισσότερες φορές που φωνάζουμε στα παιδιά, οι λόγοι δεν προέρχονται από τα ίδια. Συνήθως νιώθουμε κουρασμένες, εκνευρισμένες εξαιτίας κάποιου άλλου (π.χ. του συζύγου) ή αόρατες –ότι υπάρχουμε, δηλαδή, αλλά δεν μας δίνει σημασία κανείς. Τα αισθήματά μας αυτά, όμως, δεν εξαφανίζονται μετά τις φωνές μας. Συνήθως, μάλιστα, επιδεινώνονται.

Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που πρέπει να κάνουμε αφού φωνάξουμε είναι να δώσουμε ένα λεπτό στον εαυτό μας, για να ηρεμήσει. Να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς είναι αυτό που νιώθουμε και να αφήσουμε το μεγάλο κύμα θυμού να υποχωρήσει. Δεν πειράζει να πούμε στα παιδιά ότι χρειαζόμαστε μια στιγμή για να ηρεμήσουμε –αντίθετα, είναι ένα καλό παράδειγμα που θα τους δείξει τι μπορούν να κάνουν όταν αρχίζουν να χάνουν τον έλεγχο, ώστε να μπορέσουν να σκεφτούν και να καταλάβουν τι νιώθουν και γιατί.

Ζητήστε συγγνώμη

Αφού ηρεμήσετε πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη. Ίσως να νιώθετε έτσι κι αλλιώς την ανάγκη να το κάνετε, αλλά κι αν όχι κάντε το. Η συγγνώμη σας δεν σχετίζεται με την αιτία που σας έκανε να ξεσπάσετε, αλλά με τον τρόπο που αντιδράσατε. Ζητήστε συγγνώμη, λοιπόν, επειδή φωνάξατε, επειδή ίσως τρομάξατε τα παιδιά ή τα αναστατώσατε. Ζητήστε συγγνώμη που δεν βρήκατε έναν καλύτερο τρόπο για να διαχειριστείτε την κατάσταση και κάνατε ένα λάθος.

Θέλουμε τα παιδιά μας να μάθουν ότι είμαστε όλοι άνθρωποι, ότι μερικές φορές κάνουμε λάθος επιλογές και κάποτε χάνουμε, αλλά όταν αυτό συμβαίνει αναλαμβάνουμε εμείς την ευθύνη των πράξεών μας και απολογούμαστε.

Εξηγήστε

Κάποιες φορές, αφού απολογηθείτε, θα χρειαστεί να εξηγήσετε. Να εξηγήσετε τι ήταν αυτό που σας έκανε να θυμώσετε τόσο, γιατί μερικές φορές το μήνυμα χάνεται μέσα στις φωνές. Να εξηγήσετε γιατί δεν διαχειριστήκατε σωστά την κατάσταση –και ο λόγος είναι ότι συχνά ξεχνάτε πως τα παιδιά δεν είναι σε θέση να καταλάβουν πόσο κουρασμένοι ή στρεσαρισμένοι είστε, αν δεν τους το πείτε.

Χρειάζεται, επίσης, να εξηγήσετε με ποιον τρόπο θα έπρεπε να είχατε αντιδράσει, γιατί κανείς δεν μαθαίνει αν δεν καταλάβει τι πρέπει να κάνει καλύτερα την επόμενη φορά.

Προσπαθήστε ξανά

Φυσικά, ακόμα κι αν κάνετε όλα τα παραπάνω (αν ηρεμήσετε, ζητήσετε συγγνώμη και εξηγήσετε), το πρόβλημα δεν έχει λυθεί. Πρέπει, λοιπόν, να επανέλθετε στο ζήτημα που έδωσε αφορμή στις φωνές σας, ώστε να το διευθετήσετε.

Ίσως χρειαστεί να κάνετε μία ήρεμη συζήτηση με τα παιδιά σας και να βρείτε μαζί ένα πλάνο που θα λύσει το πρόβλημα.

Ίσως, από την άλλη, να πρέπει να βρείτε τρόπους για να διορθώσετε αυτά που σας στρεσάρουν και σας κάνουν τόσο επιρρεπή στις φωνές.

Ίσως χρειάζεται να σκεφτείτε κάποιες φράσεις ή να προετοιμάσετε κάπως μία συγκεκριμένη αντίδραση που θα προσπαθήσετε να έχετε στο μέλλον, τις φορές που θα εκνευρίζεστε, ώστε να μην χρειαστεί να καταφύγετε στις φωνές. Για παράδειγμα, να λέτε στο παιδί «Ας μη συνεχίσουμε την κουβέντα τώρα, γιατί αρχίζω να θυμώνω και δεν θέλω να φωνάξω».

Ελάτε ξανά κοντά με τα παιδιά σας

Μερικές φορές κάτι τέτοια ξεσπάσματα από μέρους μας αποτελούν μία καλή υπενθύμιση ότι πρέπει να αφιερώσουμε λίγο παραπάνω χρόνο στα παιδιά μας. Με το να έρθουμε ξανά κοντά θα τους δείξουμε ότι λυπόμαστε, ότι δεν είμαστε πια θυμωμένοι και ότι δεν θέλουμε να ξαναβρεθούμε στην κατάσταση αυτή στο μέλλον.

Κάνοντας προσπάθειες να έρθουμε πιο κοντά με τα παιδιά μας, και όσο δενόμαστε πραγματικά μαζί τους, θα καταφέρουμε να τα κάνουμε να μας ακούνε περισσότερο, να αποδέχονται τα όρια που τους βάζουμε και να συζητάμε μαζί τους τα διάφορα ζητήματα που προκύπτουν χωρίς να τσακωνόμαστε.

Αφήστε πίσω τις ενοχές

Το πιθανότερο είναι ότι όταν το ξανασκεφτείτε λίγο αργότερα, θα νιώσετε εξαιρετικά άσχημα για τις φωνές σας και τα αρνητικά συναισθήματα που αυτές προκάλεσαν στο παιδί. Μην αυτομαστιγωθείτε με ενοχές. Αφήστε το πίσω σας. Όλοι μας κάνουμε λάθη –το σημαντικό είναι να προσπαθούμε ώστε να τα διορθώνουμε και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Το σημαντικό είναι να μην χάνουμε την επαφή με το παιδί μας.

Πηγή: picklebums.com, mama365.gr

Περισσότερα θέματα για γονείς εδώ.