Ανεργία - Σχεδιάγραμμα έκθεσης

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0


Αίτια ανεργίας
  1. Τεχνολογική ανάπτυξη:
    α) μηχανοποίηση-αυτοματοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας>αντικατάσταση του ανθρώπινου δυναμικού
    β) ανάγκη εξειδίκευσης >οι περισσότεροι νέοι μη ειδικευμένοι >ανεργία
    γ) αχρήστευση επαγγελμάτων-ειδικοτήτων λόγω τεχνολογικής ανάπτυξης
  2. Αστυφιλία>εγκατάλειψη πρωτογενούς τομέα/υπερφόρτωση τριτογενούς>αδυναμία απορρόφησης του εργατικού δυναμικού
  3. Ευθύνη pολιτικής ηγεσίας>ανορθολογική και απρογραμμάτιστη η πολιτική κάθε εξουσίας, δεν λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας, δεν προνοεί για το μέλλον, αναλώνεται σε υποσχεσιολογίες, δεν ενθαρρύνει την εισροή κεφαλαίων και επενδύσεων...
  4. Παγκόσμια οικονομική κρίση>μείωση επενδύσεων και επιχειρηματικής δραστηριότητας/>επικράτηση μονοπωλίων και ολιγοπωλίων>μαρασμός των μικρών επιχειρήσεων/>επιδίωξη μείωσης του κόστους παραγωγής-εργασίας>κάλυψη της παραγωγής μέσω της αυτοματοποιημένης μηχανής.
  5. Πληθυσμιακή έκρηξη-υπερπληθυσμός: αφορά τον τρίτο κόσμο, η ζήτηση δυσανάλογα μεγάλη έναντι της προσφοράς.
  6. Λανθασμένος ή ανύπαρκτος επαγγελματικός προσανατολισμός και....κοινωνικές νοοτροπίες: συσσώρευση των περισσότερων σε κλάδους κορεσμένους λόγω ελλιπούς επαγγελματικού προσανατολισμού ή αρρωστημένου αντιλήψεων, σύμφωνα με τις οποίες τα χειρωνακτικά επαγγέλματα είναι κατώτερα (επαγγελματικός ρατσισμός).

Συνέπειες ανεργίας

Α. Για το άτομο
  1. Οικονομική εξάρτηση και όλα όσα αυτή συνεπάγεται.
  2. Χαμηλό βιοτικό επίπεδο και φυσικά κακή ποιότητα ζωής, ακόμη και πρόβλημα επιβίωσης για αρκετούς.
  3. Δεν μπορεί να ενταχθεί στις οικονομικές διαδικασίες του τόπου του, άρα και στις πολιτικές και πολιτιστικές>μη ολοκληρωμένη κοιννωικοποίηση.
  4. Αδυναμία έκφρασης των ικανοτήτων και δεξιοτήτων του>μη περαιτέρω καλλιέργειά τους, νωχέλεια, αδρανοποίηση, νωθρότητα...
  5. Ψυχολογικά προβλήματα: άγχος, ανασφάλεια αγωνία για το αύριο, αίσθηση παρασιτικού-άχρηστου όντος, κοινωνικός στιγματισμός, αδυναμία προγραμματισμού-οριοθέτησης / φιλοδοξιών / επιδιώξεων.
  6. Περιθωριοποίηση και υιοθέτηση αντικοινωνικών μορφών συμπεριφοράς, αδυναμία σύστασης οικογένειας (λόγω της οικονομικής κατάστασής του ή της κοινωνικής απόρριψής του).
Για το κοινωνικό σύνολο
  1. Κοινωνικές – ηθικές συνέπειες.
    -Αύξηση κοινωνικών ανισοτήτων και διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των κοινωνικών τάξεων>έλλειψη συνοχής, συγκρούσεις, δυσλειτουργία της κοινωνίας...
    -Όξυνση φαινομένων κοινωνικής παθογένειας (βία, εγκληματικότητα, αλκοολισμός, ναρκωτικά, πορνεία, χουλιγκανισμός).
    -Καλλιέργεια ρατσισμού>οι άνεργοι στιγματίζονται και τίθενται στο περιθώριο -πολίτες β' κατηγορίας.
  2. Εθνικές
    -Καλλιέργεια εθνικισμού και ξενοφοβίας (πηγάζει από την αντίληψη ότι κύριος υπεύθυνος της ανεργίας είναι οι ξένοι μετανάστες).
  3. -Όξυνση δημαγωγίας: οι άνεργοι αποτελούν το καταλληλότερο ανθρώπινο δυναμικό για μαζοποίησηκαι ετεροκατεύθυνση, καθώς είναι έρμαια της ανάγκης τους για εύρεση εργασίας>θύματα τηςυποσχεσιολογίας της πολιτικής ηγεσίας.
  4. Οικονομικές
    -Οικονομικό κόστος για το κράτος>Παροχές-επιδόματα στους ανέργους
    -Μεγάλο ποσοστό ανεργίας>μείωση της αγοραστικής δύναμης του κοινού ή αρνητικό αντίκτυπο στην αγορά, τη βιομηχανία.....την οικονομία
    Γενικότερα μια κοινωνία που μαστίζεται από την ανεργία οπισθοδρομεί, αδυνατεί να εκσυγχρονιστεί και να ανανεωθεί σε όλους εκείνους τους τομείς που θα εισέδυαν νέοι με νεωτεριστικές αντιλήψεις, ριζοσπαστικές ιδέες...
    Τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος
  1. Η παιδεία οφείλει να εκσυγχρονιστεί και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και τις ανάγκες της εποχής. Συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει:
    -Ορθό επαγγελματικό προσανατολισμό.
    -Αναβάθμιση της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης.
    -Αλλαγή νοοτροπίας και στάσης απέναντι στα υποτιμημένα επαγγέλματα.
  2. Μείωση του ωραρίου εργασίας>απορρόφηση μεγαλύτερου εργατικού δυναμικού.
  3. Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης>μείωση γεροντοκρατίας και προώθηση των νέων.
  4. Κατάργηση πολυθεσίας
  5. Επαναδραστηριοποίηση του γεωργικού τομέα/αποκέντρωση και προγραμματισμένη επιστροφή στην ύπαιθρο (επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα-γεωργία κλπ., στον δευτερογενή-βιομηχανία, τον τουρισμό...).
  6. Εκπαίδευση των εργαζομένων από εταιρείες με επιχορήγηση του κράτους.
  7. Πρόσληψη από ιδιωτικούς φορείς με υποχρέωση του κράτους να παρέχει στην εταιρεία κάποιο ποσοστό του μισθού του προσληφθέντος υπαλλήλου.
  8. Μέτρα για οικονομική ανάκαμψη: εκσυγχρονισμός της οικονομίας, βραχυπρόθεσμος και κυρίως μακροπρόθεσμος οικονομικός προγραμματισμός, επενδύσεις, εισροή κεφαλαίων, κίνητρα στον επιχειρηματικό κόσμο, ανταγωνιστικότητα προϊόντων, αύξηση της παραγωγής...

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)