Με κομμένη ανάσα παρακολουθούν χιλιάδες οικογένειες την κόντρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εκπαιδευτικούς μόλις τρεις εβδομάδες πριν τον αγιασμό και την έναρξη του νέου σχολικού έτους.
Η πλευρά των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης εμφανίζεται ανυποχώρητη και προσανατολίζεται σε δυναμικές κινητοποιήσεις υπό τη μορφή απεργίας που ενδεχομένως να είναι και διαρκείας.
Η ΟΛΜΕ αντιδρά στη μείωση των εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κατά 16.000 περίπου μέσω της διαθεσιμότητας, των μετατάξεων, των συνταξιοδοτήσεων και της μείωσης των αναπληρωτών, αλλά και στις αλλαγές που προωθούνται στο πρόγραμμα σπουδών του λυκείου και τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Στις αρχές της ερχόμενης εβδομάδας αναμένεται να συνεδριάσει το διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας λειτουργών μέσης εκπαίδευσης προκειμένου να καθορίσει την πρότασή της για τις κινητοποιήσεις, η οποία θα τεθεί σε ψηφοφορία από τις τοπικές ΕΛΜΕ, που θα συνεδριάσουν την πρώτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου.
Εφόσον οι τοπικές ενώσεις υπερψηφίσουν το απεργιακό πρόγραμμα, τότε είναι πολύ πιθανό η νέα σχολική χρονιά να αρχίσει με απεργία.
Στάση αναμονής από την κυβέρνηση
Μέσα σε διάστημα λίγων μηνών το υπουργείο Παιδείας βρίσκεται για δεύτερη φορά αντιμέτωπο με το ενδεχόμενο δυναμικών κινητοποιήσεων. Το Μάιο οι καθηγητές μέσης εκπαίδευσης είχαν αποφασίσει απεργία μέσα στις πανελλαδικές.
Τότε, η κυβέρνηση απάντησε με την πολιτική κινητοποίηση των εκπαιδευτικών, διασώζοντας την τελευταία στιγμή την ομαλή διεξαγωγή των πανελλαδικών εξετάσεων. Το μέτρο της πολιτικής κινητοποίησης των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης άρθηκε τον Ιούλιο με απόφαση του υπουργού Παιδείας, προκειμένου να επανέλθει η ηρεμία στους κόλπους της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Ωστόσο, η συνταγή αυτή δεν αποκλείεται να επανέλθει εφόσον η πλευρά των καθηγητών τηρήσει τελικά ανυποχώρητη στάση. Εξάλλου, η χθεσινή δήλωση του υπουργού Παιδείας μετά τη συνάντηση με το προεδρείο της ΟΛΜΕ είχε χαρακτήρα άτυπου τελεσιγράφου, προς την πλευρά των καθηγητών, με τον Κων. Αρβανιτόπουλο να δηλώνει χαρακτηριστικά ότι «μέριμνα όλων και ιδιαίτερα ημών, πρέπει να είναι -και είναι- η διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του εκπαιδευτικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι τα σχολεία μας, τα πανεπιστήμιά μας θα είναι ανοιχτά, οι εκπαιδευτικοί θα είναι στη θέση τους, τα βιβλία στη θέση τους και η ελληνική οικογένεια δεν θα έχει κανένα άγχος και καμία αγωνία».