Ο Ανδρέας Ανδρεάδης (1876 - 1935) ήταν Έλληνας οικονομολόγος και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και ήταν γιος του Μιχαήλ Ανδρεάδη και της Ροΐδη, αδελφής του Εμμανουήλ Ροΐδη. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Παρισιού, του οποίου αναγορεύθηκε και διδάκτωρ, και συμπλήρωσε τις οικονομικές σπουδές στο Λονδίνο. Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα εκλεγόμενος αρχικά το 1902 στην θέση του υφηγητή της πολιτικής οικονομίας και στη συνέχεια (1906) στην θέση του καθηγητή της πολιτικής οικονομίας και στατιστικής του πανεπιστημίου Αθηνών. Από το πανεπιστήμιο παραιτήθηκε το 1934 για λόγους υγείας. Διετέλεσε σύμβουλος του Ελευθέριου Βενιζέλου αλλά δεν εισήλθε στην πολιτική παρά τις προτάσεις που του έγιναν να αναλάβει τα υπουργεία οικονομικών και εξωτερικών.
Με την συντακτική πράξη ίδρυσης της Ακαδημίας Αθηνών, το 1926, διορίστηκε τακτικό μέλος αυτής. Επίσης διετέλεσε μέλος της Γαλλικής και Αγγλικής Ακαδημίας, αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Κοινωνία των Εθνών (1912 - 1913) ενώ έγραψε αρκετές μελέτες σχετικά με την οικονομία. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία εκδίδοντας μελέτες για τον Ροΐδη, τον Μαβίλη κ.α. καθώς και με το θέατρο. Μάλιστα ο Ανδρεάδης κατέλιπε πολυπληθείς θεατρικές κριτικές µε το ψευδώνυµο Αλκ στον ηµερήσιο αθηναϊκό τύπο και συνέγραψε ειδική µονογραφία για τα θέατρα της Βιέννης. Έργα του ήταν: Iστορία της Tραπέζης της Aγγλίας (1904), Ιστορία των Oικονομικών της Eλλάδος από την ομηρικήν εποχήν έως τα νεώτερα χρόνια (1918), Περί της Oικονομικής Διοικήσεως της Eπτανήσου επί Bενετοκρατίας (1914) κ.α.