Στον αγώνα πυγμαχίας είχε αντίπαλο τον Ίκκο από την Επίδαυρο.
Ο αγώνας ήταν αμφίρροπος, αλλά ο Κλεομήδης ήθελε να νικήσει με κάθε τρόπο.
Αντικανονική νίκη
Όσο έβλεπε ότι ο αντίπαλός του είχε τις ίδιες πιθανότητες μ’ εκείνον να νικήσει έγινε ανεξέλεγκτος (έκφρων εγένετο). Έριξε τότε ένα αντικανονικό χτύπημα στον αντίπαλό του και τον σκότωσε. Ο Κλεομήδης νίκησε τον αντίπαλό του, αλλά παραβίασε τους ιερούς κανόνες και τα ολυμπιακά ιδεώδη.
Έτσι οι ελλανοδίκες του αφαίρεσαν τη νίκη και το δάφνινο στεφάνι δεν το φόρεσε ποτέ.
Το πρόστιμο ήταν 40 τάλαντα, ποσό υπερβολικό ακόμη και για πλούσιους πολίτες.
Ο Κλεομήδης κατάλαβε τι έκανε όταν ο κόσμος άρχισε να τον περιφρονεί και να τον απαξιώνει.
Ένας αθλητής που είχε γαλουχηθεί με την αγάπη του κόσμου και την αναγνώριση, βρέθηκε στο περιθώριο.
Εισβολή σε σχολείο με θύματα 60 παιδιά
Η κατάστασή του ευαίσθητου γίγαντα χειροτέρευε.
Μια μέρα μπήκε σε ένα σχολείο την ώρα που γινόταν μάθημα. Ήθελε να δείξει στα παιδιά πόσο δυνατός ήταν. Έπιασε τη κεντρική ξύλινη κολόνα και την κούνησε δυνατά.
Ο παρορμητισμός του αποδείχθηκε άλλη μια φορά ολέθριος.
Η κολόνα στήριζε την στέγη που κατέρρευσε και εξήντα παιδάκια σκοτώθηκαν.
Οι γονείς τους άρχισαν να τον κυνηγούν για να εκδικηθούν το φονιά των παιδιών τους.
Ο Κλεομήδης για ν΄αποφύγει το λιθοβολισμό, βρήκε άσυλο στο ναό της Αθηνάς και κλείστηκε μέσα σ’ ένα κασόνι που βρήκε στο ιερό. Οι κάτοικοι της Αστυπάλαιας μετά από πολλές μέρες, μπήκαν στο ναό και έσπασαν το κασόνι, αλλά το βρήκαν άδειο.
Το μαντείο τον σώζει
Για να κατασταλάξουν σε μια λύση και να λυτρωθούν και οι ίδιοι, καθώς θρηνούσαν δεκάδες παιδιά εξαιτίας του Κλεομήδη, έστειλαν αντιπροσωπεία στο μαντείο των Δελφών να μάθουν τι απέγινε ο φονιάς. Από το μαντείο πήραν την εξής απάντηση: «Ύστατος ηρώων Κλεομήδης Αστυπαλαιεύς, όν θυσίαις τιμάθ΄ατε μηκέτι θνηντόν εόντα».
Ο τελευταίος των ηρώων ο Κλεομήδης από την Αστυπάλαια, πρέπει να τιμάται με θυσίες και να μη θεωρείται πια θνητός!
Οι Αστυπαλιώτες ακολούθησαν την οδηγία του μαντείου, που μάλλον τους λύτρωσε από την καταδίωξη και τη θλίψη για τα παιδιά τους, ενώ ηρέμησε και ο Κλεομήδης, ο οποίος με την αφέλεια του κάθε φορά που προσπαθούσε για το καλύτερο δημιουργούσε μια καινούρια τραγωδία
O Παυσανίας γράφει ότι μετά απ' αυτή την απάντηση ο Κλεομήδης τιμάται σαν ήρωας.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.