Το απαντώ είναι αρχαία λέξη. Κύρια σημασία της στην αρχαία ελληνική ήταν η σημασία του «συναντώ». (Το ρήμα συναντώ υπήρχε επίσης στην αρχαία με την ίδια περίπου σημασία). Η σημερινή σημασία της λέξης προήλθε από αρχαίες χρήσεις, όπως «απαντώ προς την ερώτησιν / το πρόβλημα» (Αριστοτ.), που σήμαιναν αρχικά «καταπιάνομαι, επιχειρώ, μπαίνω, ανταποκρίνομαι». Οι αρχαίοι με τη σημασία του «απαντώ» χρησιμοποιούσαν το αποκρίνομαι, που χρησιμοποιούμε και σήμερα. Το απαντώ ξεκινάει ως σύνθετο του αρχαίου αντώ «συναντώ» (ομόρρ. του αντί, έναντι, εναντίον κ.τ.ό.), από όπου παρήχθησαν τα: απ-αντώ, συν-αντώ, κατ-αντώ, προϋπ-αντώ. Τέλος, ήδη στην αρχαία το απαντώ χρησιμοποιήθηκε και ως αμετάβατο ρήμα με τη σημασία του «βρίσκομαι, εμφανίζομαι, υπάρχω». Επομένως, είναι σωστό (και αρχαίο ήδη) να λέμε «η λέξη αυτή απαντά στον Παπαδιαμάντη / στα μεσαιωνικά κείμενα κ.τ.ό.», και όχι «η λέξη αυτή απαντάται...».
Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.
Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.