Ορισμένα παιδιά στον κόσμο περνούν τα… μαρτύρια του Ταντάλου για να καταφέρουν να φτάσουν στην τάξη τους και να καθίσουν στο θρανίο τους, την ώρα που απαιτείται να είναι συγκεντρωμένα στο μάθημα και στη συνέχεια να ξαναπεράσουν το ίδιο για να γυρίσουν στα σπίτια τους. Αναφερόμαστε στις 23 πιο επικίνδυνες διαδρομές προς το σχολείο ανά την υφήλιο, όπου τα πιτσιρίκια χρειάζεται να ανεβούν σε γαϊδουράκια και να αντικρίζουν τον γκρεμό, να κατεβούν ύψη με ξύλινες ανεμόσκαλες, να διασχίσουν κρεμαστές ετοιμόρροπες γέφυρες, μέχρι και να κρεμαστούν σε σκοινιά.
Η UNESCO εξηγεί ότι οι ρυθμοί της διαδικασίας «σύνδεσης» των παιδιών με τα σχολικά κτίρια έχουν επιβραδυνθεί. Περιοχές που χρησιμοποιούν διαφορά παιδιά ανά τον κόσμο ως περάσματα συχνά πλημμυρίζουν. Γι’ αυτό και –όπως αναφέρει- τα δύσβατα μονοπάτια είναι ένας από τους λόγους που αρκετά πιτσιρίκια εγκαταλείπουν το σχολείο και μαζί λένε «αντίο» στη μόρφωση. Η λύση μπορεί να μοιάζει απλή. Χτίσιμο δρόμων, γεφυρών, αγορά λεωφορείων. Παρόλα αυτά η έλλειψη πόρων σε αρκετές χώρες, αλλά και οι φυσικές καταστροφές δεν μπορούν να προσφέρουν το μέλλον που τα παιδιά χρειάζονται. Γιατί για κάποια από αυτά, η μάθηση είναι μεγάλη πολυτέλεια.
Δείτε τα…
Πηγαίνουν στο πιο απομακρυσμένο σχολείο του κόσμου, στο Γκουλού της Κίνας. Τα παιδιά κάνουν πέντε ώρες ταξίδι σε ένα απόκρημνο μονοπάτι πλάτους μόλις μερικών εκατοστών. (Πηγή: Sipa Press)
Στη δυτική Κίνα και συγκεκριμένα στο χωριό Zhang Jiawan, ανεβοκατεβαίνουν από ξύλινες ανεμόσκαλες. (Πηγή: Imaginechina/Rex Features)
Παιδιά του δημοτικού που προσπαθούν να φτάσουν στο σχολείο τους –στην Ινδία- περνώντας από τα χιονισμένα Ιμαλάϊα. (Πηγή: Timothy Allen)
Μια μισογκρεμισμένη γέφυρα πάνω από το ποτάμι πρέπει να διασχίσουν, μαζί με τους γονείς τους κάποια, και τις σχολικές τσάντες στην πλάτη. Η… εξαιρετική αυτή διαδρομή είναι στο Lebak της Ινδονησίας.
Παιδιά… ιπτάμενα. Κρέμονται από ειδικά καλώδια σε ύψος 800 μέτρων από τον ποταμό Ρίο Νέγκρο στην Κολομβία. (Πηγή: Christoph Otto)
Με κανό στο σχολείο στο Riau της Ινδονησίας. (Πηγή: Nico Fredia)
Στην Ινδία μικρά παιδιά ταξιδεύουν μέσω ενός δάσους και περνούν από μια γέφυρα φτιαγμένη από ρίζες δέντρων. (Πηγή: The Atlantic)
Ο ταύρος έγινε το μεταφορικό μέσο του κοριτσιού από τη Μιανμάρ προς το… θρανίο του. (Πηγή: Andrey)
Ξανά πίσω στην Ινδία. Πολλά πιτσιρίκια στοιβαγμένα σε τρίκυκλο στην Beldanga.(Πηγή: Dilwar Mandal)
Η σπασμένη γέφυρα εν μέσω χιονιού είναι ο μόνος… δρόμος προς 6το σχολείο στην πόλη Dujiangyan της επαρχίας Sichuan της Κίνας. (Πηγή: Imaginechina/Rex Feautures)
Στο σκέπαστρο μιας ξύλινης βάρκας ταξιδεύουν πάμπολλα παιδιά στο Pangururan της Ινδονησίας. (Πηγή: Muhammad Buchari)
Ασκήσεις ισορροπίας… Τα κορίτσια πρέπει να περπατήσουν πάνω στο ξύλο που ενώνει τις δύο πλευρές του τοίχου σε φρούριο του 16ου αιώνα στη Σρι Λάνκα.
Στριμωγμένα στη βάρκα στην ινδική πολιτεία Κεράλα. (Πηγή: Santosh Sugamar)
Το άλογο δεν φαίνεται, αλλά αυτό σέρνει το κάρο που… αντικαθιστά το σχολικό λεψφορείο στο Δελχί της Ινδίας.
Μια σχεδία γίνεται το πέρασμα προς τη μόρφωση στο χωριό Gilangkap στην Ινδονησία.
Το σχολείο απέχει μόλις… 125 μίλια. Τα παιδιά διασχίζουν τα βουνά για να φτάσουν στο δημοτικό στο Pili της Κίνας.
Κυριολεκτικά περπατούν σε τεντωμένο σκοινί, μόνο που δεν είναι ένα. Είναι αρκετά και σε μεγάλο ύψος μάλιστα στη Σουμάτρα της Ινδονησίας και από κάτω βρίσκεται ποταμός. (Πηγή: Panjalu Images)
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.