![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3-IV2aTJZhx_OR1BjxfTR3GgLcXTpD9KitWOxZ6sL1RFViyfxVuvJjIpFGg8fFqRUSJX2etNoUkHDbt6-L7y7rka2pMbFtg23PaLknU6hQCzM_bJMXcpQutqaYXiyQ27H_BqWyOx-O4/s400/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B5+%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25BF.jpg)
Αυτή τη φράση τη χρησιμοποιούμε, όταν «ένα μυστικό» έχει κοινολογηθεί και προέρχεται από το ηχητικό όργανο των αρχ. Ελλήνων «βυκάνην» ή «βούκινον». Οι Βυζαντινοί είχαν κάτι ανάλογο με τη σάλπιγγα (Λατιν. buccina που τη χρησιμοποιούσαν, για να μεταδώσουν ειδήσεις ή διαταγές στο ναυτικό και το στρατό. Στην αρχή το κατασκεύαζαν με κογχύλη (ομώνυμο), αργότερα από ξύλο, χαλκό ή κέρατο βοδιού. Πολλοί συσχετίζουν τη λέξη «βούκινο» όχι από το λατιν. buccina αλλά με το βόδι ή γιατί χρησιμοποιούσαν το κέρατο του, για να το κατασκευάσουν ή γιατί ο ήχος του «βούκινου» μοιάζει με το μηκυθμό του βοδιού. (lid. sc. 551/1).
Δείτε από πού βγήκαν περισσότερες φράσεις εδώ.