Ο Θανάσης Κριτσινιώτης γεννήθηκε το 1959 στη Φαρκαδόνα Τρικάλων. Το 1983 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου έκανε σπουδές φιλοσοφίας, ψυχολογίας και θεατρολογίας. Τρία χρόνια από το ʽ85 μέχρι και το ʼ87 υπήρξε μεταπτυχιακός υπότροφος και υποψήφιος διδάκτορας φιλοσοφίας. Το 1989 διορίστηκε στη μέση εκπαίδευση και υπηρετεί σε διάφορα γυμνάσια και λύκεια της Ελλάδας και ελληνικά σχολεία της Γερμανίας, όπου από το ʼ96 μέχρι το 2001, παρακολούθησε και συμμετείχε στην πλούσια θεατρική ζωή αυτής της χώρας. Τώρα ζει και εργάζεται στη Λάρισα. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Ασχολήθηκε με το φοιτητικό θέατρο. Συμμετείχε στο ανέβασμα των θεατρικών έργων: «Κομμάτια και θρύψαλα» του Γ. Σκούρτη και το «Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο κ.α. Από τότε ασχολείται με την ποίηση και τη συγγραφή θεατρικών έργων. Ένα από αυτά «Ο Οδοκαθαριστής και οι άλλοι», βραβεύτηκε το 2004 με το κρατικό βραβείο του υπουργείου πολιτισμού. Επίσης παρουσίασε σε θεατρικά αναλόγια στη Λάρισα τα έργα του, «Τα σώματα λάμπουν στο σκοτάδι» (2007) και « Η Ιώ στους δρόμους» (2008). Λογοτεχνικά έχει εκδώσει τα εξής: « Το Σάρκινο Φασματοσκόπιο» έκδοση Σύγχρονη Εποχή 1988 και «Τα Φύλλα των Ημερών» έκδοση Τραμ 1996, Αγγελοι απο κέβλαρ ,Ακτη 2010, Η δάφνη και το ποτάμι,1016, συμμετοχες σε συλλογικά εργα και ανθολογιες ,μεταφράσεις στα ισπανικά και γερμανικά. Συνεργάζεται με τα περιοδικά Μανδραγόρας, Άνευ, Ακτή,Εξητηριον και διατηρεί τη διακτυακη ομαδα ,New Poetopia. Τον ενδιαφέρει η αρχαία Τραγωδία αλλά τα σύγχρονα κοινωνικά θέματα.και καθε πλευρα του ανθρώπινου προσώπου.
Ποιήματα
Οι πληγές της Δάφνης Παράξενα πουλιά με κεντούν. Πουλιά με ράμφη κόκκινα, αλλά χωρίς σώμα. Πράσινα δάκτυλα σαν φιδόχορτο μʼ αγγίζουν. Κόκκινα στόματα στο στήθος μου και στους μηρούς. Στις άκρες των δακτύλων μου, το σάρκινο κεράσι που δαγκώνεις. Τα σάρκινα κεράσια της Δάφνης Ποιος είσαι Θεός ή τέρας; Δάχτυλα και στήθη προσδοκούν ένα στόμα, για νʼ ανθίσουν πάνω απʼ την σκόνη της αιωνιότητας. Η αγρυπνία της Δάφνης Το σεληνόφωτο δαγκώνει το κεφάλι μου. Σκιές γύρω μου, σαν χυμένο μαύρο γάλα. Ένα συνηθισμένο, φτερωτό σκυλί μʼ ακολουθεί. Τα μάτια μου κόκκινα γυρεύουν ηλεκτρικά ποτοπωλεία αγγέλων. Κάτω απʼ τη γέφυρα του Αλκαζάρ Εδώ ήταν το ενδιαίτημα του ουρανόπληκτου «πάτερ – Κώστα». Συχνά συνομιλούσε με τους αγγέλους δίνοντας τα ονόματά τους ιστούς δυο αχώριστους σκύλους του. Μιχαήλ κι Γαβριήλ, αρχάγγελοι του ονείρου ! Η Δάφνη και ο σκύλος της Έλα δω σκύλε, με το μαύρο, γυαλιστερό τρίχωμα. Είσαι ο μοναδικός μου θησαυρός. Πρόσεξε σκύλε, το μετάξι σου. Μην κυλιέσαι στα σκουπίδια των ανθρώπων. Μην τρως ταʼ αποφάγια τους, είναι ανάξια για την υπέροχη, κόκκινη, υγρή γλώσσα σου. Κόκκινη και υγρή, σαν ρυάκι φωτιάς και αγάπης. Η Δάφνη στην όχθη Σάπια ξύλα μου κλείνουν το δρόμο σκουριασμένα μαχαίρια από χαλασμένα γεύματα. Το ανοιχτό βρώμικο στόμα μιας κονσέρβας σαν πληγή από δόντια άγνωστου τέρατος. Τα σιωπηλά σκουλήκια συνεχίζουν το έργο τους: το κουφάρι ενός σκύλου γίνεται χώμα.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ 2019.....Κλεοπάτρα σε κομμάτια Λεπτομέρειες Συγγραφέας: Κριτσινιώτης Θανάσης Εκδότης: ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ Έτος κυκλοφορίας: 2019 Σελίδες: 40 SKU: ISBN 978-618-5274-49-8 Κυκλοφορεί: Ναι Τιμή: €6,00 ❦ Περιγραφή [ 1 ] (μιλάει αυτός) σε ένα ξύλινο παγκάκι Ένας σωρός από ρούχα, που κρύβει ένα σώμα Ξεπροβάλλει ένα αλλόκοτο κεφάλι γυναίκας μαλλιά που κάποτε ήταν βαμμένα κόκκινα Απ’ το σκισμένο φόρεμα της, προβάλλει μια νερουλιασμένη αχάιδευτη σάρκα Βάφει τα χείλη της με μανιασμένες επαναλαμβανόμενες κινήσεις Το χρώμα κυλάει, μαζί με ένα ακατάληπτο βουητό λέξεων μικρά γέλια σαν σπασμένα γυαλιά Κροταλίζουν στον αέρα… [ 2 ] (αυτή, πλησιάζει σε μια μισοσκισμένη αφίσα ενός σταρ) Ήρθες; το ήξερα ότι θα έρθεις! Έλα αγκάλιασέ με αγάπη μου, άγγελέ μου, δολοφόνε μου Τα σπλάχνα μου, ένας σωρός από κάρβουνα Φύγε, όχι, μη φύγεις, Είμαι η στάχτη που άφησες πίσω σου.. Καθώς έφευγες, φιλούσα τ’ αχνάρια σου Κάπνιζα τ’ αποτσίγαρα σου Να νιώσω λίγο ακόμη τη γεύση των χειλιών σου… [ 3 ]