Ποίημα για τις γυναικοκτονίες

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0
Γυναικοκτονίες - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Μεγάλωσαν οι "άντρες"
με πρότυπο σκληρού αρσενικού
κάθε φορά που τύχαινε ν' αγγίξουν μία κούκλα
δέχονταν τη σφαλιάρα του πατέρα τους
και την απόρριψη της μάνας τους.
Μεγάλωσαν οι "άντρες"
με πρότυπο αμείλικτου επιβήτορα
βομβαρδισμένοι από βίντεο πορνό
που παρουσιάζουν τον αμοιβαίο έρωτα
σαν αποτρόπαιο βιασμό.
Μεγάλωσαν οι "άντρες"
μέσα σ' ένα σχολείο τεχνοκρατικό, σκληρού ανταγωνισμού
μέσα σ' ένα κράτος δειλό να ψελλίσει τον όρο "γυναικοκτονία"
μέσα σε μία κοινωνία ατομικιστική με έλλειμμα ενσυναίσθησης
που όταν ακούει κραυγές απόγνωσης, κλείνει τα αυτιά της
όταν βλέπει σημάδια βίας, αποστρέφει το βλέμμα
όταν την αγγίζει χέρι βοηθείας, γυρίζει αλλού την πλάτη
όταν μυρίζει θάνατο, σκορπά στον αέρα άρωμα αναισθησίας
όταν μιλάει για "πατριαρχία", ψιθυριστά κραυγάζει την υποκρισία της.
Έτσι μεγάλωσαν οι "άντρες"
με απόθεμα βίας και πλεόνασμα ζωωδών ενστίκτων
κι έτσι χρησιμοποιούνται για αυτούς μόνο εισαγωγικά
αφού οι άντρες οι πραγματικοί φέρονται στις γυναίκες
όπως θα ήθελαν να φερθούν οι άλλοι
στις ίδιες τους τις αδερφές, τις μάνες και τις κόρες.





Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)