Για να διευκολυνθεί η σχολική εργασία και η μάθηση, πρέπει η διδακτέα ύλη, η διδακτική μέθοδος και τα μέσα διδασκαλίας να προσαρμοστούν στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των νοητικώς καθυστερημένων παιδιών.
Οι διδακτικές αρχές που πρέπει να εφαρμόζονται είναι:
• Η αρχή της εξατομίκευσης της διδασκαλίας. Κάθε άτομο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ιδιαίτερη περίπτωση και οι παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα, τις ικανότητες, τις δυνατότητες, τις και τον ρυθμό του.
• Η αρχή της εποπτείας. Τα νοητικώς καθυστερημένα παιδιά υστερούν στην κατανόηση αφηρημένων συμβόλων (λέξεων και αριθμών), μπορούν όμως να εργάζονται με συγκεκριμένα αντικείμενα. Γι' αυτό είναι απαραίτητο στη διδασκαλία να γίνεται χρήση συγκεκριμένου υλικού. Η χρήση οπτικοακουστικών μέσων, ενισχύει την μάθηση και την διατήρηση της γνώσης.
• Η αρχή της απλοποιήσεως και συστηματοποιήσεως της εργασίας. Η διδασκόμενη ύλη πρέπει να είναι από το εύκολο στο δύσκολο, από το απλό στο σύνθετο και από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο.
• Η αρχή της υπερμάθησης. Το νοητικά καθυστερημένο παιδί για να μπορέσει να αποκτήσει μια δεξιότητα, έχει ανάγκη πολλαπλών επαναλήψεων και συνεχούς άσκησης. Η συνεχής άσκηση προσελκύει περισσότερο το ενδιαφέρον του παιδιού, αν συνδυαστεί με το παιχνίδι, την αμοιβή και τη ρυθμική κίνηση.
• Η αρχή της ολότητας. Η σχολική εργασία πρέπει να κυριαρχείται από αυστηρή οργάνωση. Τα νοητικώς καθυστερημένα παιδιά απαιτούν σε όλες σχεδόν τις δραστηριότητές τους τυποποίηση. Οι δραστηριότητες της σχολικής ζωής (προσευχή, είσοδος στην τάξη, λήψη τροφής κλπ.), πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένη διαδικασία, η οποία πρέπει να επαναλαμβάνεται η ίδια κάθε φορά με απόλυτη σχολαστικότητα.
• Η αρχή της χρησιμότητας της διδασκαλίας στη ζωή. Ό,τι μαθαίνει το παιδί στην τάξη πρέπει να βρίσκεται σε άμεση σχέση με τις απαιτήσεις της καθημερινής ζωής και να συμβάλει στην κοινωνική και επαγγελματική βελτίωση.
• Η αρχή της ατομικής ικανοποιήσεως του παιδιού. Κατά τη διδασκαλία πρέπει να δίνονται στο παιδί ευκαιρίες να δοκιμάζει τη χαρά της επιτυχίας. Στην αρχή είναι απαραίτητο ο δάσκαλος να βοηθήσει το παιδί να υπερνικήσει το συναίσθημα της αποτυχίας, που είναι βασικό χαρακτηριστικό των μαθητών με νοητική καθυστέρηση. Η διδασκαλία να είναι ελκυστική και η επιλογή του υλικού τέτοια ώστε να βοηθηθεί το παιδί να επιτυγχάνει.