Μπορεί εμάς να μην μας άφηναν να κουνηθούμε ρούπι, αλλά υπήρχε ένα σχολείο το Burgess Hill στην Αγγλία που έμεινε στην ιστορία αφού άφηνε τους μαθητές του να καπνίζουν μέσα στη τάξη, να κάνουν κοπάνες και έμπαιναν στο μάθημα μόνο αν οι μαθητές το έβρισκαν ενδιαφέρον!
Τα σχολεία ξέρουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια έχουν κάποιους κανόνες. Οι κανόνες αυτοί είναι ότι τα παιδιά πρέπει να παρακολουθούν υποχρεωτικά όλα τα μαθήματα, πλην των θρησκευτικών που μπορούν να πάρουν απαλλαγή, παίρνουν απουσίες κάθε φορά που λείπουν οι οποίες μπορούν να δικαιολογηθούν μέχρι κάποιο όριο.
Επίσης δεν πρέπει να βρίζουν τους καθηγητές και γενικά να βρίζουν, να καπνίζουν και να μην φορούν φόρμα την ημέρα της γυμναστικής. Αυτοί είναι μερικοί κανόνες που μας ήρθαν γρήγορα γρήγορα. Υπήρξε όμως ένα σχολείο στην Αγγλία που λεγόταν Burgess Hill και σε αυτό το σχολείο δεν υπήρχαν κανόνες.
Οι μαθητές ήταν ελεύθεροι να λείψουν όσες φορές θέλουν από οποιοδήποτε μάθημα, εφόσον δεν τους ενέπνεε να το παρακολουθήσουν, μπορούσαν να κάνουν κοπάνες και να καπνίζουν και γενικότερα είχαν πλήρη ελευθερία.
Την δεκαετία του 1950, τα σχολεία ήταν πιο αυστηρά από ποτέ. Οι καθηγητές και οι δάσκαλοι είχαν δικαίωμα να χτυπούν τα παιδιά για να τα “συμμορφώσουν”, η στείρα παπαγαλία ήταν ο στόχος κάθε παιδιού, ο καθηγητής και ο δάσκαλος έπαιρνε τον ρόλο του δεσμώτη και οι μαθητές υποχρεούνταν να φορούν συγκεκριμένες στολές.
Την ίδια περίοδο υπήρξε στην Αγγλία ένα σχολείο, που ονομαζόταν Burgess Hill και ο διευθυντής του σχολείου είχε το εξής μότο “ Κάθε παιδί πρέπει πρώτα να βρει τον εαυτό του. Έπειτα θα έρθει και η εκπαίδευση. ”
Έτσι τα παιδιά μπορούσαν να κάνουν κοπάνες, κάπνιζαν ακόμη και μέσα στις τάξεις, δεν είχαν στολές και μπορούσαν να φέρουν μαζί ακόμη και το κατοικίδιό τους. Επίσης τα παιδιά παρακολουθούσαν το μάθημα μόνο αν ένιωθαν ότι θέλουν να το παρακολουθήσουν.
Διευθυντής του σχολείο ήταν ο James ή Jimmy όπως τον φώναζαν East κι ενώ είχε σπουδάσει θεολογία στο Κέιμπριτζ ο ίδιος δεν πίστευε σε αυτές τις πρακτικές. Αυτό το σχολείο στην Νότια Αγγλία έμελλε να μείνει στην ιστορία.
Ο διευθυντής ήθελε ένα σχολείο για τα παιδιά φιλελεύθερο που θα τα άφηνε να εκφραστούν και θα βοηθούσε να βρουν τους εαυτούς τους. Έτσι τα παιδιά δεν παρακολουθούσαν κανένα μάθημα υποχρεωτικά, είχαν απόλυτη ελευθερία λόγου και μπορούσαν να καπνίζουν στις τάξεις ή να φέρνουν μαζί τα κατοικίδιά τους.
Επίσης, δεν υπήρχε μία συγκεκριμένη στολή που έπρεπε να φορούν, αλλά ο καθένας ήταν ελεύθερος να φορέσει αυτό που ήθελε. Οι καθηγητές ενθάρρυναν τα παιδιά να παρακολουθήσουν καλλιτεχνικά και αθλητικά μαθήματα και ο διευθυντής ήθελε πρώτα τα παιδιά να μάθουν να εκφράζονται και μετά να μάθουν γλώσσα και μαθηματικά.
Ο διευθυντής σχετικά με το κάπνισμα έλεγε ότι τα περισσότερα παιδιά καπνίζουν και πως αν απλά απαγορεύσεις κάτι σε ένα παιδί, αυτό θα το κάνει κρυφά και προτιμούσε να μην το κάνουν κρυφά. Έλεγε πως η απαγόρευση κάνει κάτι ανθυγιεινό πιο γοητευτικό προς τα παιδιά.
Φαίνεται πως είχε δίκιο, αφού παρόλο που τα παιδιά είχαν την ελευθερία να καπνίζουν ακόμη και μέσα στις τάξεις, τα περισσότερα παιδιά δεν κάπνιζαν γενικά ενώ όσα λίγα παιδιά ήθελαν να καπνίσουν το έκαναν ύστερα από δική τους πρωτοβουλία στο προαύλιο.
Ο μόνος κανόνας που υπήρχε σε αυτό το σχολείο ήταν πως κανείς δεν μπορούσε να σκαρφαλώσει πάνω στη σκεπή, αλλά αυτός ο κανόνας υπήρχε μόνο για λόγους ασφαλείας. Ήταν ένα ελευθεριακό σχολείο που πολύ σύντομα απέκτησε τον τίτλο “το πιο αναρχικό σχολείο”.
Το συγκεκριμένο σχολείο έκλεισε μετά από μία δεκαετία, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Όταν μετά από 50 χρόνια βγήκαν στην δημοσιότητα κάποια βίντεο από το συγκεκριμένο σχολείο, ένας διάλογος άνοιξε στην Αγγλία σχετικά με τις αρχές που περνούσε αυτό το σχολείο στα παιδιά.
Οι πρώην μαθητές του σχολείου όμως, βγήκαν και υπερασπίστηκαν ανοιχτά το σχολείο τους. Είπαν πως μέσα από αυτό το σχολείο έμαθαν να σέβονται την ελευθερία των άλλων αλλά και να μην αφήνουν κανέναν να καταπατά τα δικά τους δικαιώματα.
Επίσης ανέφεραν ότι εξαιτίας αυτού του σχολείου, διαπίστωσαν ότι το κάπνισμα κι άλλες καταχρήσεις είναι γοητευτικές σε αυτές τις ηλικίες απλά και μόνο επειδή είναι “παράνομες” και πως η θετική εξέλιξη του χαρακτήρα τους, σήμερα, οφείλεται στις ελευθεριακές απόψεις των εκπαιδευτικών που το απάρτιζαν.
All photos via: mixanitouxronou.gr