Αν και ο Ηρακλής είναι από τους σημαντικότερους και πιο γνωστούς ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, λίγοι γνωρίζουν πως είχε έναν αδερφό και μάλιστα δίδυμο, τον Ιφικλή. Υπήρχε ωστόσο μία ιδιαιτερότητα: Ο Ηρακλής ήταν γιος του Δία που γεννήθηκε μετά την εξαπάτηση της Αλκμήνης για να κοιμηθεί μαζί του, ενώ ο Ιφικλής ήταν γιος της Αλκμήνης και του συζύγου της, Αμφιτρύωνα, που ωστόσο γεννήθηκε με λίγες ώρες διαφορά. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εάν ιατρικώς μπορούν να γεννηθούν ετεροθαλή δίδυμα αδέρφια, ωστόσο η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη με τέτοια περίπλοκα οικογενειακά δέντρα...
Ο ημίθεος, ο θνητός και τα φίδια της Ήρας
Η Ήρα θέλοντας να εκδικηθεί το Δία για την απιστία του προσπάθησε να αποτρέψει τη γέννηση του νόθου παιδιού του. Το σχέδιο της απέτυχε και έτσι επιστράτευσε για άλλη μια φορά τα μαγικά της στέλνοντας φίδια στην κούνια των δύο μωρών με σκοπό να τα θανατώσει. Αυτό ήταν ίσως το συμβάν που έδειξε για πρώτη φορά τις θεϊκές δυνάμεις που κληρονόμησε ο Ηρακλής από τον πατέρα του, καθώς ως βρέφος πάλεψε και έπνιξε με ίδια του τα χέρια τα φίδια, προστατεύοντας τον φοβισμένο και θνητό αδερφό του, Ιφικλή.
Το κυνήγι του Κάπρου της Καλυδωνίας
Ένα από τα σημαντικά κατορθώματα του Ιφικλη ήταν η συμμετοχή του στο κυνήγι του Κάπρου της Καλυδωνίας. Σύμφωνα με το μύθο, ο Οινέας, βασιλιάς της Καλυδώνας προσέφερε τους πρώτους καρπούς του έτους σε όλους τους θεούς εκτός από την Άρτεμιδα. Η θεά από την οργή της έστειλε τον Κάπρο της Καλυδωνίας, ένα φοβερό σε μέγεθος και δύναμη αγριογούρουνο, για να σκοτώνει τους γεωργούς που έσπερναν και να καταστρέφει τις καλλιέργειες. Για να απαλλαγεί η χώρα από τον Κάπρο, κλήθηκαν οι περισσότεροι από τους ήρωες της Ελλάδας με έπαθλο σε όποιον κατάφερνε να θανατώσει το θηρίο το τομάρι και το κεφάλι του. Ο Βακχυλίδης στα "Επινίκια" ονοματίζει μεταξύ των "Άριστων των Ελλήνων" που έφεραν σε πέρας το κυνήγι του Κάπρου και τον Ιφικλή.
Ο Ιφικλής και οι φοράδες της Τροίας
Ο Ιφικλής αναφέρεται συχνά ως πιστός σύντροφος του Ηρακλή που τον ακολουθούσε στις μάχες. Μία από αυτές ήταν η τιμωρητική εκστρατεία που ξεκίνησε ο Ηρακλής εναντίον του βασιλιά Λαομέδοντα της Τροίας επειδή αρνήθηκε να του δώσει τις φοράδες που του είχε υποσχεθεί. Φτάνοντας στην Τροία, ο Ιφικλής και ο Τελαμών στάλθηκαν από τον Ηρακλή στην πόλη για να διεκδικήσουν τις φοράδες, αλλά ο Λαομέδοντας του παγίδευσε και τους φυλάκισε. Ωστόσο ο Πρίαμος, ο γιος του βασιλιά, διαφωνόντας με τον χειρισμό του πατέρα του, έστειλε δύο ξίφη στους ήρωες και τους αποκάλυψε τα σχέδια που είχε ο βασιλιάς να καταστρέψει τον Ηρακλή. Ο Ιφικλής και ο Τελαμών σκότωσαν τους φρουρούς τους με τα ξίφη και επέστρεψαν στον Ηρακλή για να αποκαλυφθούν τα σχέδια του Λαομέδοντα. Τότε ο Ηρακλής, ο Ιφικής και ο Τελαμών πήγαν στον βασιλιά και τον σκότωσαν.
Ο θάνατος του Ιφικλή
Μια εκδοχή του μύθου λέει πως ο Ιφικλής βοήθησε τον Ηρακλή να νικήσει τους Μινύες και να κρατήσει τη Θήβα ελεύθερη. Ως αντάλλαγμα ο βασιλιάς της Θήβας, Κρέοντας έδωσε για γυναίκα στον Ηρακλή τη Μεγάρα, τη μεγαλύτερη κόρη του και στον Ιφικλή την Πύρρη, τη μικρότερη. Αργότερα, όταν ο Ηρακλής τελείωσε τους δώδεκα άθλους του, ο βασιλιάς Ευρυσθέας τον κατηγόρησε ότι συνωμοτούσε για να του πάρει τον θρόνο και έστειλε σε εξορία τόσο τον ίδιο όσο και τον Ιφικλή.
Έτσι ο Ιφικλής κατέληξε στην Αρκαδία όπου ενώθηκε με τον Ηρακλή σε μια τιμωρητική εκστρατεία κατά των Λακεδαιμόνων. Στη μάχη που ακολούθησε, ο Ιφικλής σκοτώθηκε και ο Ηρακλής εμφανίζεται απαρηγόρητος για το θάνατο του πιστού του φίλου και ετεροθαλούς αδερφού του.
Παρά τον δευτερεύοντα ρόλο του στην ελληνική μυθολογία, όπου τον επισκίαζε ο θρυλικός αδερφός του, λέγεται ότι μετά τον θάνατό του θάφτηκε σε έναν λόφο ανάμεσα στην ακρόπολη του Φενεού και του σταδίου της Αρκαδίας, όπου οι Φενεάτες τον τιμούσαν ως ήρωα και του προσέφεραν θυσίες.