Την επαναφορά του παλαιού συστήματος διαχωρισμού των απουσιών σε δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες, μελετά το υπουργείο Παιδείας, σύμφωνα με δήλωση ανώτατης πηγής της πολιτικής ηγεσίας.
Η ίδια πηγή ανέφερε ότι:
Α. Το ανώτατο όριο των 114 απουσιών δεν θα αλλάξει , καθώς αποτελεί διεθνείς πρακτική να δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές να κάνουν αριθμό απουσιών που να αντιστοιχεί περίπου στο 10% επί του αριθμού των προβλεπόμενων ωρών διδασκαλίας.
Β. Από τότε που καταργήθηκαν ο δικαιολογημένες απουσίες, πάνω από το 50% των μαθητών στο Γυμνάσιον και Λύκειο εξαντλούν το ανώτατο όριο των 114 απουσιών.
Γ. Στο Λύκειο από το 2017-18 , που καταργήθηκαν οι δικαιολογημένες παρατηρείται σταθερά κάθε χρόνο μία αύξηση κατά 30% . Στο δε Γυμνάσιο η αύξηση το προηγούμενο σχολικό έτος , το 2022-23, άγγιξε το 50%, σε σχέση με το 2017-18.
Γ. Μας έχει προβληματίσει και το φαινόμενο οι Καθηγητές στη Γ Λυκείου, μετά το Μάρτιο, να κάνουν μάθημα σε άδειες αίθουσες, καθώς οι μαθητές κάνουν χρήση των απουσιών αυτή τη χρονική περίοδο για την προετοιμασία τους στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Στο "απυρόβλητο" οι απουσίες των μαθητών παρά την κόκκινη κάρτα από την ΑΔΙΠΠΔΕ
Παρά την “κόκκινη” κάρτα ΑΔΙΠΠΔΕ στην κατάργηση των “δικαιολογημένων” απουσιών των μαθητών, το καθεστώς των απουσιών που θεσμοθετήθηκε επί υπουργίας "Γαβρόγλου" παραμένει στο "απυρόβλητο".
Με το νόμο "Γαβρόγλου" καταργήθηκε η διάκριση των απουσιών σε δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες.
Επαρκής χαρακτηρίζεται η φοίτηση μαθητών/τριών εφόσον το σύνολο των απουσιών του/της δεν υπερβαίνει τις εκατόν δεκατέσσερις (114).
Ανεπαρκής χαρακτηρίζεται η φοίτηση μαθητή/τριας που σημείωσε πάνω από εκατόν δεκατέσσερις (114) απουσίες.
Οι μαθητές/τριες των οποίων η φοίτηση χαρακτηρίζεται ανεπαρκής είναι υποχρεωμένοι/ες να επαναλάβουν τη φοίτηση τους στην ίδια τάξη.
Η ΑΔΙΠΠΔΕ ήδη έχει "κρούσει" τον κώδωνα του κινδύνου προς την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση των “δικαιολογημένων” απουσιών των μαθητών, υπογραμμίζοντας τα εξής:
Α. Απαιτείται ιδιαίτερα προσοχή να μην μετατραπεί η «επικρατούσα τιμή» σε επικρατούσα τάση, μεταξύ των μαθητών, για πλήρη «αξιοποίηση» των απουσιών που «δικαιούνται».
Β. Αυτή η εξέλιξη θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στους μαθητές και θα δημιουργούσε διδακτικά προβλήματα στους εκπαιδευτικούς και λειτουργικά προβλήματα στις σχολικές μονάδες.