Στις αρχές της δεκαετίας του '90, η Ελλάδα ζούσε στον πυρετό της ιδιωτικής τηλεόρασης. Μέσα σε αυτό το νέο, αχαρτογράφητο τοπίο, μια υπόθεση θα έσκαγε σαν βόμβα, φέρνοντας στις οθόνες μας εικόνες και έννοιες που μέχρι τότε ανήκαν στη σφαίρα του κινηματογραφικού τρόμου: μαύρη μαγεία, σατανισμός, θυσίες και φόνοι.
Ήταν η υπόθεση των «Σατανιστών της Παλλήνης», μιας ομάδας τριών νεαρών που με τη δράση τους σημάδεψαν ανεξίτηλα την ελληνική κοινωνία, προκαλώντας τρόμο, αποτροπιασμό και ένα πρωτοφανές τηλεοπτικό πανηγύρι που κράτησε μήνες.
Ο αρχηγός, ο υπαρχηγός και η «κούκλα του Σατανά»
Στην καρδιά της φρίκης βρισκόταν μια σκοτεινή τριάδα. Τρεις νέοι άνθρωποι που ένωσαν τις αρρωστημένες φαντασιώσεις τους και τις μετέτρεψαν σε μια εφιαλτική πραγματικότητα.
Ασημάκης Κατσούλας: Ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός. Ένα νεαρό παιδί με έντονη προσωπικότητα και μια σκοτεινή γοητεία, που από τις τελευταίες τάξεις του Λυκείου άρχισε να μελετά εμμονικά βιβλία μαύρης μαγείας, αποφασισμένος να περάσει από τη θεωρία στην πράξη.
Μάνος Δημητροκάλης: Ο «υπαρχηγός» και εκτελεστικό όργανο. Πρώην σύντροφος της Μαργέτη, ακολούθησε τον Κατσούλα στην κάθοδο προς την παράνοια.
Δήμητρα Μαργέτη: Το θηλυκό μέλος της ομάδας. Μια όμορφη 15χρονη, την οποία τα media της εποχής βάφτισαν «κούκλα του Σατανά». Ήταν το πρώτο άτομο που μύησε ο Κατσούλας, μετατρέποντάς την σε ιέρεια των τελετών τους.
Από τα βιβλία στις θυσίες: Η αρχή του κακού
Η ομάδα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά στα τέλη του 1991. Οι αρχικές τους «τελετές» ήταν μυστικές συναντήσεις σε απόμερα σημεία της Παλλήνης και του Υμηττού. Πολύ γρήγορα, όμως, η θεωρία έγινε πράξη με τον πιο φρικιαστικό τρόπο.
Το σημείο καμπής ήρθε κατά τη διάρκεια μιας τελετής μύησης στο Σέσι Γραμματικού. Ένα από τα παιδιά της παρέας είχε φέρει μαζί του έναν σκύλο. Χωρίς δισταγμό, ο Δημητροκάλης άρπαξε ένα τσεκούρι, έκοψε το κεφάλι του ζώου και ήπιε το αίμα του μέσα από ένα ποτήρι.
Η πόρτα της Κόλασης είχε ανοίξει. Τα ζώα δεν τους ήταν πλέον αρκετά.
«Αναβάθμιση» στη φρίκη: Οι δολοφονίες
Το καλοκαίρι του 1992, η ομάδα προχώρησε στην πρώτη ανθρώπινη θυσία.
Το πρώτο θύμα: Δώρα Σπυροπούλου, 14 ετών. Την οδήγησαν σε μια ερημική τοποθεσία με το πρόσχημα της μύησης. Όταν προσπάθησαν να τη χτυπήσουν για να λιποθυμήσει και εκείνη αντιστάθηκε, ο Κατσούλας και ο Δημητροκάλης τη στραγγάλισαν. Στη συνέχεια, ασέλγησαν στο νεκρό της σώμα, το περιέλουσαν με βενζίνη και το έκαψαν.
Τον Απρίλιο του 1993, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, το κακό χτύπησε ξανά.
Το δεύτερο θύμα: Γαρυφαλλιά Γιούργα, 28 ετών. Η άτυχη γυναίκα, υπάλληλος ξενοδοχείου και μητέρα δύο παιδιών, επέστρεφε σπίτι της. Οι δύο άνδρες της ομάδας, προσποιούμενοι τους αστυνομικούς, την έπεισαν να μπει στο αυτοκίνητό τους. Την οδήγησαν σε ένα εγκαταλελειμμένο οινοποιείο, τη στραγγάλισαν και την αποτελείωσαν χτυπώντας το κεφάλι της με μια πέτρα.
Η εξομολόγηση και το τηλεοπτικό λιντσάρισμα
Η αποκάλυψη ήρθε από εκεί που κανείς δεν το περίμενε. Τον Δεκέμβριο του 1993, ο Μάνος Δημητροκάλης, βασανισμένος από τις τύψεις, εξομολογήθηκε τα πάντα σε έναν ιερέα. Ο ιερέας τον έπεισε να παραδοθεί στην Αστυνομία.
Η σύλληψή του ξετύλιξε το κουβάρι. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο Κατσούλας και η Μαργέτη συνελήφθησαν και η υπόθεση έσκασε σαν βόμβα στα πρωτοσέλιδα.
Η δίκη, που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1995, μετατράπηκε σε ένα πρωτοφανές τηλεοπτικό σόου. Τα κανάλια έδιναν μάχη για την πιο «πικάντικη» λεπτομέρεια, τα πάνελ ούρλιαζαν και το κοινό παρακολουθούσε μαγεμένο και τρομοκρατημένο τις περιγραφές των τελετών και των φόνων.
Η δίκη και η ζωή μετά: Το τέλος της ιστορίας;
Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν καταδικαστική:
Ασημάκης Κατσούλας: 2 φορές ισόβια
Μάνος Δημητροκάλης: 2 φορές ισόβια
Δήμητρα Μαργέτη: 18 χρόνια και 4 μήνες (με ελαφρυντικό)
Με τα χρόνια, και οι τρεις αποφυλακίστηκαν (τελευταίος ο Κατσούλας το 2016) και χάθηκαν στην ανωνυμία, προσπαθώντας να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους.
Όμως, η υπόθεση των «Σατανιστών της Παλλήνης» δεν ξεχάστηκε ποτέ. Τρεις δεκαετίες μετά, εξακολουθεί να στοιχειώνει την ελληνική κοινωνία, όχι μόνο για την αδιανόητη βαρβαρότητά της, αλλά και ως μια σκοτεινή υπενθύμιση της εποχής που η αλήθεια και η τηλεοπτική μυθοπλασία έγιναν ένα επικίνδυνο, θανατηφόρο κοκτέιλ.