Τέλη της δεκαετίας του 1980 και αρχές του 1990, το έγκλημα στην Ελλάδα είχε ένα όνομα: «Συνδικάτο του Εγκλήματος». Μια συμμορία που έσπερνε τον τρόμο με συμβόλαια θανάτου, ένοπλες ληστείες και εκβιασμούς. Στην κορυφή αυτής της εγκληματικής οργάνωσης βρισκόταν ο Βασίλης Σ., ένας ψυχρός εκτελεστής με αμέτρητους φόνους στο «ενεργητικό» του. Μια ιστορία σαν κινηματογραφική ταινία, όπου η απληστία, η προδοσία και η βία οδήγησαν στο αναπόφευκτο τέλος.
Η άνοδος του Βασίλη Σ.
Η αρχική ομάδα του Συνδικάτου συνελήφθη το 1992, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στον Βασίλη Σ. για να αναλάβει τα ηνία. Μαζί με τον συνεργάτη του Θεόδωρο Κ., δημιούργησαν μια νέα, πιο επικίνδυνη ομάδα, γνωστή για την ψυχρή εκτέλεση συμβολαίων θανάτου. Ο Βασίλης Σ., μεγαλωμένος στην Ελευσίνα, ήταν ένας ανεξέλεγκτος και αδίστακτος εγκληματίας, του οποίου η ψυχική αστάθεια επιδεινώθηκε μετά τον θάνατο του πατέρα και του αδερφού του.
Οι εγκληματικές του ενέργειες ξεκίνησαν με ληστείες και γρήγορα εξελίχθηκαν σε φόνους:
1990: Δολοφονία ζευγαριού στο Οίτυλο Λακωνίας, μια υπόθεση που εξιχνιάστηκε χρόνια μετά.
1991: Πυροβολισμός γείτονα στον Ασπρόπυργο και εμπρησμός του ταξί του.
1992: Εκτέλεση εμπόρου αυτοκινήτων στο Χαϊδάρι και δολοφονία φαντάρου στη Μάνδρα για να κλέψουν το όπλο του.
1993: Ληστεία και φόνος ταμία στην Εθνική Τράπεζα στη Νιγρίτα Σερρών.
Το τέλος του ψυχρού εκτελεστή
Η ανεξέλεγκτη συμπεριφορά του Βασίλη Σ. άρχισε να γίνεται επικίνδυνη ακόμα και για τους ίδιους τους συνεργάτες του. Μια κόντρα που ξεκίνησε από ένα κόρνασμα στην Κινέτα έδειξε ότι δεν δίσταζε να τραβήξει όπλο για το παραμικρό.
Η απόφαση να βγει από τη μέση ήταν μονόδρομος. Την άνοιξη του 1994, οι ίδιοι του οι συνεργάτες τον εκτέλεσαν σε μια ερημική τοποθεσία στον Ωρωπό. Για να σιγουρευτούν ότι το έγκλημα δεν θα αποκαλυφθεί ποτέ, τον έθαψαν και έριξαν τσιμέντο πάνω από τον τάφο του. Το πτώμα του ανακαλύφθηκε δύο χρόνια αργότερα.
Η διάλυση του Συνδικάτου
Μετά τον θάνατο του Βασίλη Σ., η οργάνωση άρχισε να αποσυντίθεται. Η δράση της έφθινε από το 1996, καθώς πολλά μέλη της βρέθηκαν δολοφονημένα. Ακόμα και μετά από μια θεαματική απόδραση από τις φυλακές της Κέρκυρας το 1997, πολλά από τα ηγετικά στελέχη του Συνδικάτου βρέθηκαν νεκρά.
Η ιστορία του «Συνδικάτου του Εγκλήματος» αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια στην ελληνική εγκληματολογία, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι εσωτερικές διαμάχες και η ανεξέλεγκτη βία οδήγησαν τελικά στην κατάρρευση μιας εγκληματικής οργάνωσης.