Εισαγωγή
Η υπόθεση του 11χρονου Άλεξ από τη Βέροια, που εξαφανίστηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2006, αποτελεί μία από τις πιο συγκλονιστικές και δυστυχώς άλυτες υποθέσεις στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας με τον πιο σκληρό τρόπο τη μάστιγα του σχολικού εκφοβισμού (bullying) και την τραγική εμπλοκή ενηλίκων σε μια προσπάθεια συγκάλυψης. Σχεδόν 20 χρόνια μετά, το όνομά του παραμένει συνώνυμο της αδικίας, καθώς η σορός του δεν έχει βρεθεί ποτέ.
Το μοιραίο απόγευμα και το χάος των φημών
Ο Άλεξ, ένα ήσυχο και ευγενικό παιδί που είχε έρθει από τη Γεωργία, έφυγε από την προπόνηση μπάσκετ στη Βέροια για να πάει στο πρακτορείο ΟΠΑΠ του πατριού του και έπειτα στο μάθημα ζωγραφικής. Ωστόσο, δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.
Οι γονείς του δήλωσαν αμέσως την εξαφάνισή του. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην αρχική φάση των ερευνών ήταν ο αποπροσανατολισμός που προκλήθηκε από τη διασπορά αβάσιμων φημών στα μέσα ενημέρωσης. Ακούστηκαν σενάρια για:
- Κέρδη στο Λόττο και δολοφονία από ανήλικους για τα χρήματα.
- Κυκλώματα παιδεραστίας ή εμπορίας οργάνων.
- Απαγωγή από τον βιολογικό πατέρα.
Αυτό το «χάος» είχε ως αποτέλεσμα η τοπική αστυνομία να χάσει πολύτιμο χρόνο (περίπου τέσσερις μήνες), εστιάζοντας σε σενάρια αντί να δώσει έμφαση στις τελευταίες κινήσεις του παιδιού, οδηγώντας τις έρευνες σε ένα αδιέξοδο που παραμένει μέχρι σήμερα.
Η αποκάλυψη: Ένα θύμα bullying
Λίγους μήνες αργότερα, η αλήθεια άρχισε να έρχεται στο φως μέσα από τη μαρτυρία ενός εκ των ανηλίκων. Ο Άλεξ είχε πέσει θύμα μιας ομάδας παιδιών με παραβατική συμπεριφορά.
Η τραγωδία συνέβη μπροστά από το δημαρχείο της Βέροιας.
- Η επίθεση: Η παρέα των ανηλίκων (ηλικίας 11-13 ετών) σταμάτησε τον Άλεξ και άρχισε να τον χτυπά με μπουνιές και κλωτσιές.
- Η πτώση: Ο Άλεξ προσπάθησε να ξεφύγει, αλλά ένα από τα παιδιά του έβαλε τρικλοποδιά. Στην πτώση, ο Άλεξ χτύπησε το κεφάλι του σε ένα σκαλοπάτι, μένοντας ακίνητος στο χιόνι και αιμορραγώντας.
- Ο θάνατος: Ο θάνατος δεν ήταν ακαριαίος, αλλά ο Άλεξ ξεψύχησε αργά. Τα παιδιά, νομίζοντας ότι είχε ήδη πεθάνει, μετέφεραν τη σορό σε ένα κοντινό ακατοίκητο σπίτι.
Η συγκάλυψη των ενηλίκων και το άλυτο μυστήριο
Το πιο εξοργιστικό κομμάτι της υπόθεσης είναι η εμπλοκή ενηλίκων. Σύμφωνα με τις ομολογίες που δόθηκαν αργότερα:
- Απόκρυψη σορού: Ενήλικοι, πιθανότατα συγγενείς των δραστών, κλήθηκαν και βοήθησαν στην απόκρυψη της σορού του Άλεξ δύο ημέρες μετά το συμβάν.
- Μεταφορά: Το σώμα του Άλεξ μεταφέρθηκε με οικοδομικό καρότσι από τα στενά της πόλης προς την περιοχή της Μπαρμπούτας, κοντά στον Τριπόταμο, ένα σημείο που παραμένει μέχρι σήμερα η εστία των ερευνών.
Οι ανήλικοι δράστες καταδικάστηκαν από το Μονομελές Δικαστήριο Ανηλίκων Θεσσαλονίκης σε αναμορφωτικά μέτρα για μη σκοπούμενη θανατηφόρο βλάβη και προσβολή νεκρού. Επίσης, ο παππούς δύο εκ των παιδιών καταδικάστηκε για υπόθαλψη εγκληματία.
Η μητέρα του Άλεξ, Νατέλα, βιώνει έκτοτε μια ατελείωτη αγωνία. Η υπόθεση παραμένει ανοιχτή, καθώς ο μοναδικός της στόχος είναι η ανεύρεση της σορού του γιου της για να μπορέσει να τον κηδέψει. Όπως έχει δηλώσει, «Ο χρόνος έχει σταματήσει στο 2006. Όλοι ξέρουν, αλλά σιωπούν».
Η τραγωδία του Άλεξ είναι ένα διαρκές, σκληρό μάθημα για την αντιμετώπιση του bullying και την ευθύνη των ενηλίκων απέναντι στα παιδιά, τόσο ως θύματα όσο και ως δράστες.