Τον Φεβρουάριο του 1986, η Αυστραλία βυθίστηκε στο πένθος και την οργή εξαιτίας μιας από τις πιο ειδεχθείς υποθέσεις της ιστορίας της: τη δολοφονία της Anita Cobby. Η υπόθεση αυτή δεν αποτέλεσε απλώς μια πράξη ακραίας βίας, αλλά ένα γεγονός που πάγωσε την καρδιά του έθνους, αναδεικνύοντας τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης και πυροδοτώντας μαζικές αντιδράσεις για την απονομή δικαιοσύνης.
Ποια ήταν η Anita Cobby
Η Anita Cobby, 26 ετών, ήταν μια εξαιρετικά ευγενική και αγαπητή γυναίκα, με λαμπρό μέλλον. Εργαζόταν ως νοσοκόμα στο Σίδνεϊ, ακολουθώντας τα βήματα της μητέρας της, και είχε φήμη στοργικής και αξιόπιστης επαγγελματία. Αν και ήταν παντρεμένη με τον John Cobby, το ζευγάρι βρισκόταν σε διάσταση, προσπαθώντας να αποφασίσει για το μέλλον του.
Η Anita είχε επιστρέψει πρόσφατα στο Σίδνεϊ μετά από ταξίδια και βρισκόταν στη διαδικασία να αποφασίσει αν ήταν έτοιμη να ξεκινήσει οικογένεια. Όπως αναφέρεται, ήταν μια καλοαναθρεμμένη και υπεύθυνη νεαρή γυναίνα.
Η νύχτα της απαγωγής: 2 Φεβρουαρίου 1986
Το βράδυ της Κυριακής, 2 Φεβρουαρίου 1986, η Anita Cobby είχε δειπνήσει με δύο συναδέλφους της. Γύρω στις 9:00 μ.μ., μια φίλη της την άφησε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Σίδνεϊ. Η Anita πήρε το τρένο για το σπίτι των γονιών της στο Blacktown. Συνήθιζε να καλεί τον πατέρα της από έναν τηλεφωνικό θάλαμο για να την παραλάβει.
Εκείνο το βράδυ, όμως, οι τηλεφωνικοί θάλαμοι ήταν σπασμένοι. Η Anita αποφάσισε να περπατήσει την απόσταση των δύο χιλιομέτρων ως το σπίτι της. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, έπεσε θύμα απαγωγής.
Σύμφωνα με μαρτυρίες νεαρών γειτόνων που ειδοποίησαν αμέσως την αστυνομία, μια γυναίκα ακούστηκε να ουρλιάζει καθώς την έσπρωχναν βίαια μέσα σε ένα βρώμικο λευκό σεντάν με σβηστά τα φώτα. Οι νεαροί ήρωες, μαζί με έναν μεγαλύτερο αδελφό, έτρεξαν στην περιοχή που ήταν γνωστή για την απομόνωσή της, αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να εντοπίσουν το όχημα ή να σώσουν την Anita.
Σκηνές φρίκης: Η ανακάλυψη του πτώματος και η φιερεύνηση
Την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου, το γυμνό και κακοποιημένο σώμα της Anita βρέθηκε σε ένα χωράφι στο Prospect του Σίδνεϊ από έναν γαλακτοπαραγωγό. Οι αγελάδες του ήταν συγκεντρωμένες γύρω από το πτώμα, σπρώχνοντάς το ελαφρά σαν να προσπαθούσαν να το ξυπνήσουν.
Η ιατροδικαστική έκθεση αποκάλυψε σκηνές φρίκης:
- Η Anita Cobby είχε υποστεί πολλαπλές σεξουαλικές κακοποιήσεις και φρικτό βασανισμό για πολλές ώρες.
- Είχε σπασμένο ζυγωματικό, μώλωπες, εκδορές από συρματόπλεγμα και εξαρθρωμένο ώμο.
- Τρία δάχτυλα στο δεξί της χέρι είχαν κοπεί σχεδόν ολοκληρωτικά.
- Η τελική πράξη ήταν ο σχεδόν αποκεφαλισμός της, με βαθιές τομές στον λαιμό, μια πράξη που, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, την άφησε να υποφέρει για 2-3 λεπτά πριν πεθάνει από αιμορραγία.
Αρχικά, η αστυνομία ανέκρινε τον εν διαστάσει σύζυγο, John Cobby, ο οποίος υπό την πίεση ομολόγησε με δυσκολία, λέγοντας «Πρέπει να το έκανα εγώ». Ωστόσο, το άλλοθι του, σε συνδυασμό με τα ευρήματα της νεκροψίας (πολλαπλοί δράστες), τον έβγαλαν από το κάδρο των υπόπτων.
Οι δράστες: Η συμμορία των πέντε και ο ρόλος της «κυρίας Χ»
Η υπόθεση πήρε κρίσιμη τροπή όταν οι αρχές ανακάλυψαν ότι το λευκό σεντάν που χρησιμοποιήθηκε στην απαγωγή είχε κλαπεί από μια συμμορία πέντε ανδρών, μεταξύ των οποίων ο Jonathan Travers, ένας νεαρός με ιστορικό ακραίας βίας.
Οι πέντε δράστες ήταν:
- Jonathan Travers (18 ετών)
- Michael Murphy (33 ετών)
- Garry Murphy (28 ετών)
- Leslie Murphy (23 ετών)
- Michael Murdoch (Michael Merck)
Το κλειδί για τη σύλληψη και την απόδειξη της ενοχής τους ήταν η «Κυρία Χ», μια γυναίκα από το περιβάλλον των δραστών. Η «Κυρία Χ» συνεργάστηκε γενναία με την αστυνομία και φορώντας κοριό (μυστική καταγραφή), κατάφερε να αποσπάσει την πλήρη ομολογία από τον Jonathan Travers, ο οποίος γέλασε περιγράφοντας το έγκλημα και ζήτησε από τη γυναίκα να ξεφορτωθεί το μαχαίρι και το τζιν του, το οποίο ήταν καλυμμένο με το αίμα της Anita.
Δίκη, καταδίκη και κοινωνικός αντίκτυπος
Η δίκη των πέντε ανδρών συγκλόνισε την Αυστραλία. Η διαρροή της ιατροδικαστικής έκθεσης από ραδιοφωνικό παρουσιαστή προκάλεσε κατακραυγή και διαδηλώσεις με τους πολίτες να απαιτούν την επαναφορά της θανατικής ποινής.
Στις 16 Ιουνίου 1987, οι πέντε άνδρες κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Ο δικαστής ζήτησε να προστεθεί στα έγγραφά τους η ένδειξη «να μην απελευθερωθούν ποτέ».
Η δολοφονία της Anita Cobby αποτέλεσε τομή στην αυστραλιανή ιστορία εγκλήματος. Η υπόθεση:
- Συγκλόνισε την κοινή γνώμη για την αδιανόητη βαρβαρότητα.
- Οδήγησε τους γονείς της Anita στη δημιουργία ομάδας υποστήριξης θυμάτων ανθρωποκτονιών.
- Άφησε ως κληρονομιά ένα ισχυρό κοινωνικό μήνυμα και μια παροιμία που ακουγόταν για χρόνια: «Μην πηγαίνεις μόνη σου σπίτι, θυμήσου την Anita Cobby».
Οι πέντε δολοφόνοι εξακολουθούν να κρατούνται σε συνθήκες υψίστης ασφαλείας, καθώς η μνήμη του φρικτού τους εγκλήματος παραμένει ζωντανή.
.jpg)