.jpg)
Η ιστορία του ελληνικού πολιτισμού δεν είναι απλώς ένα κεφάλαιο στο παγκόσμιο χρονικό, αλλά αποτελεί τη σπίθα που άναψε τον φανό της γνώσης και του πολιτισμού, φωτίζοντας τον δρόμο για χιλιάδες χρόνια. Αν επιχειρούσαμε να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς τους Έλληνες, θα έπρεπε να αφαιρέσουμε τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής σκέψης και οργάνωσης. Από τον Όμηρο και τα επικά του ποιήματα που έθεσαν τις βάσεις για την παγκόσμια λογοτεχνία, μέχρι την επινόηση του κοινού ελληνικού αλφαβήτου, προγόνου του λατινικού και του κυριλλικού, η ελληνική σφραγίδα είναι πανταχού παρούσα.
Η συμβολή των αρχαίων Ελλήνων στην πολιτική σκέψη είναι ίσως η σημαντικότερη. Ο Σόλων έθεσε τις πρώτες βάσεις, αλλά στην κλασική εποχή, η Δημοκρατία στην Αθήνα έφτασε στο απόγειό της. Ο Περικλής μίλησε για ισονομία και ελευθερία λόγου, διδάσκοντας την άμεση συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων. Χωρίς αυτή την καινοτομία, η έννοια της διακυβέρνησης «από τον λαό» θα ήταν πιθανότατα ανύπαρκτη ή ριζικά διαφορετική στον σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, οι Έλληνες οργάνωσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ένα παγκόσμιο αθλητικό γεγονός που ακόμη και σήμερα ενώνει τους λαούς, αποτελώντας ένα διαχρονικό σύμβολο ευγενούς άμιλλας.
Στο πεδίο της σκέψης και των επιστημών, το κενό θα ήταν χαοτικό. Ο Σωκράτης με την προτροπή «γνώθι σαυτόν» και ο Πλάτων με την ίδρυση της Ακαδημίας, του πρώτου οργανωμένου πανεπιστημίου, άλλαξαν για πάντα τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τη γνώση. Ο Αριστοτέλης, μαθητής του Πλάτωνα, συστηματοποίησε τη λογική, τη φυσική και την ηθική, επηρεάζοντας τη δυτική σκέψη για αιώνες. Πολύ πριν την Αναγέννηση, ο Θαλής και ο Αναξίμανδρος μελέτησαν τη φύση με τη λογική και όχι με μύθους, θεμελιώνοντας τη Φιλοσοφία και τις θετικές επιστήμες. Στον Ελληνιστικό κόσμο, εφευρέτες όπως ο Ήρων δημιούργησαν την πρώτη μηχανή και αυτόματα συστήματα, ενώ ο Ερατοσθένης υπολόγισε την περιφέρεια της Γης και ο Αρίσταρχος μίλησε για το ηλιοκεντρικό σύστημα, αιώνες πριν τον Κοπέρνικο.
Τέλος, η προσφορά στις τέχνες και την καθημερινή ζωή είναι αναντικατάστατη. Το θέατρο γεννήθηκε στην Αθήνα, με τους Αισχύλο, Σοφοκλή και Ευριπίδη να εξερευνούν τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα, ενώ ο Αριστοφάνης εισήγαγε τη σάτιρα απέναντι στην πολιτική και την κοινωνία. Στην ιατρική, ο Ιπποκράτης έθεσε τα θεμέλια της επιστήμης, με τον όρκο του να δίνεται μέχρι και σήμερα από τους γιατρούς σε όλο τον κόσμο. Η ελληνική γλώσσα έγινε η διεθνής γλώσσα επικοινωνίας και των επιστημών, καθώς και η γλώσσα των Ευαγγελίων, συμβάλλοντας καθοριστικά στη διάδοση του Χριστιανισμού. Ο ελληνικός πολιτισμός, από τον Παρθενώνα, σύμβολο αρμονίας, μέχρι την Αλεξάνδρεια, κέντρο γνώσης, συνεχίζει να φωτίζει τον κόσμο, καθορίζοντας την πορεία της ανθρωπότητας. Ένας κόσμος χωρίς τους Έλληνες θα ήταν ένας κόσμος χωρίς πολλά από τα πνευματικά και πολιτικά του εργαλεία.