Η διδασκαλία είναι ένα απαιτητικό επάγγελμα, και η συνεχής αντιμετώπιση της απείθειας και της διατάραξης στην τάξη κάνει την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Ακόμα και οι πιο έμπειροι εκπαιδευτικοί δυσκολεύονται να επιλέξουν τεχνικές που είναι αποτελεσματικές στη διαχείριση της συμπεριφοράς.
Ο στόχος είναι απλός: να αφιερώνετε λιγότερο χρόνο στην επίπληξη των δύσκολων μαθητών και περισσότερο χρόνο στην παρακίνηση και την ενθάρρυνση. Αυτό, όμως, απαιτεί ένα στέρεο σύστημα διαχείρισης, βασισμένο σε προσδοκίες και συνέπεια.
Αν νιώθετε ότι το τρέχον σύστημά σας δεν λειτουργεί, κρατήστε αυτές τις πρακτικές συμβουλές:
1. Καθορίστε ξεκάθαρες προσδοκίες
Η σαφήνεια είναι το πρώτο βήμα για την αποτελεσματική διαχείριση της τάξης.
- Ξεκάθαρη διατύπωση: Πείτε στους μαθητές σας ακριβώς τι συνεπάγεται η καλή συμπεριφορά. Πρέπει να γνωρίζουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς που αποκλίνει από τους κανόνες και να αντιλαμβάνονται ότι θα λογοδοτήσουν.
- Συμμετοχή μαθητών: Ζητήστε από τους μαθητές να σας βοηθήσουν στη σύνταξη των κανόνων στην αρχή της χρονιάς και ζητήστε τους να υπογράψουν μια συμφωνία. Αυτό τους κάνει να αισθάνονται πιο υπεύθυνοι για την τήρηση των υψηλών προτύπων.
- Οπτική υπενθύμιση: Γράψτε τους κανόνες και αναρτήστε τους στην τάξη. Μην ξεχνάτε να συμπεριλάβετε προσδοκίες για: ευγένεια, σεβασμό στην περιουσία του σχολείου και αναμονή για οδηγίες πριν από οποιαδήποτε ενέργεια.
2. Αιτιολογήστε τις προσδοκίες
Εξίσου σημαντικό με τον καθορισμό κανόνων είναι η εξήγηση του γιατί αυτοί υπάρχουν.
- Πέρα από το «επειδή το είπα»: Φράσεις όπως «Επειδή το είπα εγώ» ή «Απλά κάντο» δεν βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν τη λειτουργία των κανόνων μέσα και έξω από την τάξη.
- Ασφάλεια και παραγωγικότητα: Διδάξτε στους μαθητές ότι οι κανόνες δεν υπάρχουν για να ευχαριστήσουν εσάς, αλλά για να τους κρατήσουν ασφαλείς και να κάνουν το σχολείο πιο παραγωγικό.
- Διάλογος: Κάντε μια εποικοδομητική συζήτηση με όλη την τάξη, εξηγώντας πώς η καλή συμπεριφορά ωφελεί το σύνολο.
3. Εφαρμόστε τους κανόνες με σταθερότητα
Αφού θέσετε τις προσδοκίες, πρέπει να δώσετε το παράδειγμα και στη συνέχεια να εφαρμόσετε τους κανόνες με σταθερότητα.
- Δώστε παραδείγματα: Δείξτε μερικά παραδείγματα για το πώς πρέπει να ενεργούν οι μαθητές σε διαφορετικά σενάρια. Μόνο τότε μπορείτε να αρχίσετε να επιβάλλετε τους κανόνες.
- Προσοχή στη γλώσσα: Μην λέτε ποτέ σε έναν μαθητή ότι «σας αρέσει» ή «δεν σας αρέσει» αυτό που κάνει. Αυτό υποδηλώνει ότι η καλή συμπεριφορά έχει σκοπό να ευχαριστήσει εσάς, ακυρώνοντας τον πραγματικό στόχο των κανόνων.
- Ιδιωτική διόρθωση: Ποτέ μην ταπεινώνετε ή κακολογείτε δημόσια έναν μαθητή. Εξηγήστε ιδιωτικά γιατί η συμπεριφορά του είναι επιβλαβής για τον εαυτό του ή τους άλλους και συνεργαστείτε μαζί του για να τη διορθώσει. Για τους μαθητές με συχνές αποκλίσεις, χρησιμοποιήστε ένα σχέδιο διαχείρισης συμπεριφοράς για την παρακολούθηση της προόδου.
4. Επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά
Η διαχείριση της συμπεριφοράς πρέπει να περιλαμβάνει την επιβράβευση της καλής συμπεριφοράς, ίσως και περισσότερο από τις επιπλήξεις.
- Αναγνώριση της προσπάθειας: Αναγνωρίστε και επαινέστε τους μαθητές που αποτελούν καλά παραδείγματα, ακόμα κι αν κάνουν απλώς το αναμενόμενο. Αν η επιτυχία δεν εκτιμάται, δεν υπάρχει λόγος για προσπάθεια.
- Θετική κουλτούρα: Δημιουργήστε μια κουλτούρα τάξης που να γιορτάζει τη θετική συμπεριφορά. Εφαρμόστε ένα σύστημα για το πώς θα αναγνωρίζονται οι μαθητές όταν ξεπερνούν τις προσδοκίες. Η τάξη θα θέλει να μπει στον «κύκλο των νικητών».
5. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας
Η απογοήτευση και ο θυμός είναι φυσιολογικές αντιδράσεις, αλλά ο ρόλος σας ως εκπαιδευτικός είναι να παραμείνετε ψύχραιμοι και συγκροτημένοι.
- Ρόλος πρότυπου: Οι μαθητές σας βασίζονται σε εσάς για καθοδήγηση και για να είστε πρότυπο συμπεριφοράς, ακόμη και όταν εκείνοι έχουν παραστρατήσει.
- Αυτοπροστασία: Πάρτε μια βαθιά ανάσα και απομακρύνετε τον εαυτό σας (ή τον μαθητή) από κάθε κατάσταση όπου φοβάστε ότι τα συναισθήματά σας θα σας καταβάλουν.
- Ενσυναίσθηση: Θυμηθείτε ότι όλα τα παιδιά προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα. Ο καλύτερος τρόπος για να δείξετε σε έναν μαθητή πώς θέλετε να συμπεριφέρεται είναι να του δώσετε το παράδειγμα της κατάλληλης συμπεριφοράς και αντίδρασης.
6. Η επικοινωνία με την οικογένεια είναι κλειδί
Η εμπλοκή των οικογενειών είναι ζωτικής σημασίας.
- Διερεύνηση αιτιών: Η κακή συμπεριφορά μπορεί να οφείλεται σε παράγοντες που δεν μπορείτε να γνωρίζετε. Η επικοινωνία με τους γονείς μπορεί να αποκαλύψει προβλήματα που επηρεάζουν τον μαθητή.
- Ενίσχυση & υποστήριξη: Ενημερώστε τις οικογένειες, ζητήστε υποστήριξη και πάντα επισημάνετε τη θετική συμπεριφορά και τη βελτίωση.
- Συνεργασία, όχι κριτική: Χρησιμοποιήστε προσεκτική γλώσσα και αποφύγετε την κριτική. Να είστε αντικειμενικοί και να δίνετε συγκεκριμένα παραδείγματα. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί συμφωνία για το πώς θα προχωρήσετε (π.χ., ανάγκη για προσαρμογές ή αλλαγές).