Η τραγική ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη συγκλόνισε την Ελλάδα, αναδεικνύοντας με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες της παρενόχλησης και της κοινωνικής αδιαφορίας. Ο Βαγγέλης, γεννημένος το 1995 στην Κρήτη, ήταν ένα παιδί γεμάτο ελπίδες. Το 2013 ξεκίνησε το ταξίδι του προς την ενηλικίωση, εισερχόμενος στη φημισμένη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Ωστόσο, η φοιτητική του ζωή δεν εξελίχθηκε όπως ονειρευόταν. Λόγω της ευαίσθητης φύσης και του ήπιου χαρακτήρα του, έγινε σύντομα στόχος μιας ομάδας συμφοιτητών, κυρίως Κρητικών, οι οποίοι ξεκίνησαν να τον παρενοχλούν συστηματικά.
Ο εκφοβισμός που δέχτηκε ο Βαγγέλης ήταν πολυδιάστατος: σωματικός, ψυχολογικός και φραστικός. Έγινε θύμα τακτικής κακοποίησης και καψονιών, με τους δράστες να τον χτυπούν, να τον κλείνουν σε ντουλάπες και να τον εξευτελίζουν με κάθε ευκαιρία. Όλα αυτά συνέβαιναν μπροστά στα μάτια άλλων φοιτητών, οι οποίοι είτε φοβούνταν είτε απλώς αδιαφορούσαν να παρέμβουν. Το πιο κρίσιμο, ωστόσο, ήταν η αντίδραση της διοίκησης της σχολής. Παρά τις σαφείς ενδείξεις και τις αναφορές άλλων φοιτητών, η σχολή φάνηκε να αντιμετωπίζει το θέμα ως κάτι ελάσσονος σημασίας, αποτυγχάνοντας να λάβει σοβαρά μέτρα προστασίας. Ο Βαγγέλης υπέφερε σιωπηλά, με την απομόνωσή του να αυξάνεται καθημερινά και την ψυχολογική του κατάσταση να επιδεινώνεται ραγδαία.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2015, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης εξαφανίστηκε από τη φοιτητική εστία. Η οικογένειά του, που είχε συνεχή επικοινωνία μαζί του, άρχισε να ανησυχεί άμεσα, με την αστυνομία να αναλαμβάνει την υπόθεση. Ξεκίνησε μία εκτεταμένη έρευνα με τη συμμετοχή τοπικών αρχών, εθελοντών και μέλη της οικογένειας, ενώ η υπόθεση γρήγορα έγινε εθνικό ζήτημα. Για περισσότερο από έναν μήνα, η Ελλάδα ζούσε με την ελπίδα ότι ο Βαγγέλης θα βρεθεί ζωντανός. Δυστυχώς, στις 15 Μαρτίου 2015 βρέθηκε το σώμα του σε μία απομακρυσμένη περιοχή κοντά στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων. Η αστυνομία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός του ήταν αυτοκτονία, ως τραγικό αποτέλεσμα της ψυχολογικής πίεσης και της συστηματικής παρενόχλησης που είχε υποστεί.
Ο θάνατος του Βαγγέλη Γιακουμάκη προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Η οργή του κόσμου στράφηκε τόσο κατά των θυτών όσο και κατά της αδιαφορίας της σχολής, θέτοντας επί τάπητος την ευθύνη των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων να προστατεύουν τους μαθητές τους. Η οικογένεια του Βαγγέλη κινήθηκε νομικά, με αρκετούς από τους εμπλεκόμενους συμφοιτητές να οδηγούνται στη δικαιοσύνη. Παρόλο που ορισμένοι καταδικάστηκαν, η οικογένεια και μεγάλο μέρος της κοινωνίας θεωρούν ότι δεν αποδόθηκε πλήρης δικαιοσύνη για την τραγική απώλεια. Η υπόθεση του Βαγγέλη δεν είναι απλώς ένα έγκλημα, αλλά ένα κοινωνικό μάθημα και ένα σύμβολο του αγώνα κατά του bullying. Υπογραμμίζει την ανάγκη η κοινωνία να αναλάβει τις ευθύνες της, να καταδικάσει αυτές τις πράξεις και να μην μένει σιωπηλή όταν κάποιος υποφέρει. Η ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη, αν και τραγική, οφείλει να γίνει οδηγός για να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο, υπενθυμίζοντας σε όλους πόσο σημαντικό είναι να λαμβάνονται σοβαρά οι καταγγελίες για παρενόχληση.