.jpg)
Τον Ιούνιο του 1978, η Ελλάδα θρηνούσε για τον καταστροφικό σεισμό της Θεσσαλονίκης. Μέσα σε αυτό το κλίμα πένθους, η πόλη της Σπάρτης συγκλονίστηκε από ένα νέο, μοιραίο συμβάν που δεν προήλθε από τη φύση, αλλά από το χέρι ενός ανθρώπου: τη διπλή δολοφονία του λυκειάρχη και ενός αστυνομικού.
Σχεδόν 50 χρόνια μετά, η υπόθεση του Παναγιώτη Καλέτρη παραμένει ένα από τα πιο φρικτά και ανεξίτηλα γεγονότα στην ιστορία της τοπικής κοινωνίας.
Ο προβληματικός δράστης και η εμμονή με τα όπλα
Ο Παναγιώτης Καλέτρης ήταν γνωστός στη Σπάρτη για τον προβληματικό και επιθετικό του χαρακτήρα. Αν και ξεκίνησε ως υπόδειγμα μαθητή, μετατράπηκε σε έναν ιδιαίτερα βίαιο έφηβο. Ήταν ένα κοιμώμενο φονικό που περίμενε τη σωστή αφορμή.
Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας, βρέθηκε στο σπίτι του μια τεράστια συλλογή από πυροβόλα όπλα, ξίφη, μαχαίρια και πολλά αντικείμενα με ναζιστικό περιεχόμενο. Ήταν γνωστό ότι προκαλούσε συνεχώς επεισόδια και απειλούσε συμμαθητές του, ενώ η εμμονή του με τα όπλα ήταν κοινό μυστικό.
Το κίνητρο: Η αποτυχία στις εξετάσεις
Η αφορμή για την έκρηξη βίας δόθηκε στις 22 Ιουνίου 1978. Ο Καλέτρης ανακάλυψε πως είχε αποτύχει για ακόμα μία φορά στα Μαθηματικά και τη Φυσική, με αποτέλεσμα να μείνει στην ίδια τάξη. Το γεγονός αυτό τον έκανε να νιώθει κατώτερος από τους συμμαθητές του και τον οδήγησε στην απόφαση να «δώσει ένα τέλος».
Εκείνο το πρωί, έφτασε στο προαύλιο του σχολείου αποφασισμένος να ζητήσει τον λόγο.
Η διπλή δολοφονία στο σχολείο
Ο 19χρονος μπήκε στο σχολείο και ήρθε σε αντιπαράθεση με τον 56χρονο λυκειάρχη, Γιώργο Μπλέσιο, ζητώντας εξηγήσεις για την αδικία. Ο λυκειάρχης, γνωρίζοντας το προβληματικό παρελθόν του μαθητή, προσπάθησε να τον ηρεμήσει, υποσχόμενος ότι θα τον περνούσε στις επαναληπτικές του Σεπτεμβρίου αν διάβαζε.
Η ένταση κλιμακώθηκε όταν ο διευθυντής προσπάθησε να του αποσπάσει την τσάντα του, διαπιστώνοντας ότι περιείχε χειροβομβίδα και σφαίρες. Προτού προλάβει να ειδοποιήσει τους άλλους καθηγητές, ο Καλέτρης έβγαλε ένα κρυμμένο όπλο και πυροβόλησε τον λυκειάρχη.
Ακολούθησαν σκηνές πανικού. Ο μαθητής τράπηκε σε φυγή προς το προαύλιο, όπου συνάντησε τον ενωμοτάρχη της χωροφυλακής, Χρήστο Αγράφα. Ο Καλέτρης τον πυροβόλησε ακαριαία, σκοτώνοντάς τον επιτόπου. Ο λυκειάρχης Μπλέσιος ψυχορραγούσε και τελικά ξεψύχησε μέσα στο ελικόπτερο που τον μετέφερε στην Αθήνα.
Η σύλληψη και η καταδίκη
Ο Καλέτρης διέφυγε, κρύβοντας τη σακούλα με τη χειροβομβίδα στο σχολείο, και κρύφτηκε στους πρόποδες του Ταϋγέτου, περιοχή που γνώριζε καλά από τις ασκήσεις σκοποβολής.
Την επόμενη νύχτα, επέστρεψε στο σπίτι του, στο Μιστρά, για να βρει φαγητό. Η αστυνομία, που τον περίμενε, του είχε στήσει παγίδα και τον συνέλαβε.
Κατά τη διάρκεια της δίκης του στο Ναύπλιο το 1979, ο δράστης παρέμεινε απαθής, με ένα ελαφρύ χαμόγελο. Ισχυρίστηκε ότι το όπλο εκπυρσοκρότησε κατά λάθος, αλλά το δικαστήριο έκρινε διαφορετικά. Ο Παναγιώτης Καλέτρης καταδικάστηκε σε δύο φορές ισόβια για προμελετημένη ανθρωποκτονία, καθώς και σε τρία χρόνια για οπλοφορία και οπλοχρησία.
Το τραγικό αυτό έγκλημα υπογράμμισε την επικίνδυνη νοοτροπία του μαθητή, αλλά και το γεγονός ότι όλοι γνώριζαν την εμμονή του στα όπλα, χωρίς κανείς να έχει προβεί σε ενέργειες για να αποτρέψει τη φονική του έκρηξη.