Ο Κυριάκος Παπαχρόνης, γνωστός στα ΜΜΕ της εποχής ως ο «Δράκος της Δράμας» και ο «Έλληνας Ted Bundy», άφησε πίσω του ένα σκοτεινό κεφάλαιο στην ελληνική εγκληματολογία. Τα εγκλήματά του θεωρούνται από τις πιο βίαιες ανθρωποκτονίες γυναικών στην περιοχή της βόρειας Ελλάδας.
Τι οδήγησε έναν πρωταθλητή πολεμικών τεχνών και νεαρό στρατιωτικό να μετατραπεί σε κατά συρροή δολοφόνο;
Ποιος ήταν ο Κυριάκος Παπαχρόνης;
Γεννημένος στην Ξάνθη το 1960, ο Κυριάκος Παπαχρόνης μεγάλωσε δουλεύοντας στην οικογενειακή επιχείρηση εστίασης. Η σωματική του διάπλαση και η δύναμή του ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του, καθώς είχε διακριθεί στον αθλητισμό: ήταν πρωταθλητής τόσο στην πυγμαχία (στην κατηγορία των 90 κιλών) όσο και στο καράτε.
Μετά το γυμνάσιο, εγκατέλειψε το σχολείο και εργάστηκε για ένα διάστημα στην Αθήνα, ενώ αργότερα υπηρέτησε ως στρατιωτικός.
Η αρχή της βίας: Η σειρά των εγκλημάτων
Ο Παπαχρόνης διέπραξε το πρώτο του έγκλημα στις 9 Σεπτεμβρίου 1981 στη Δράμα, όταν επισκέφθηκε μια 46χρονη ιερόδουλη. Μετά από καβγά, στον οποίο φέρεται να αμφισβητήθηκε η σεξουαλική του ικανότητα, έφυγε οργισμένος και επέστρεψε λίγες ώρες αργότερα για να τη μαχαιρώσει μέχρι θανάτου.
Αφού πήρε «γεύση» από το αίμα, οι επιθέσεις του κλιμακώθηκαν γρήγορα:
- 20 Δεκεμβρίου 1981: Μαχαίρωσε μια άλλη ιερόδουλη στην πλάτη, αλλά τράπηκε σε φυγή λόγω των φωνών της.
- 30 Δεκεμβρίου 1981: Μετά την έξοδό του από κινηματογράφο πορνογραφικών ταινιών, επιτέθηκε σε μια 19χρονη φοιτήτρια λίγο πριν φτάσει στο σπίτι της, σκοτώνοντάς την με πέντε μαχαιριές στον τράχηλο. Έγινε αντιληπτός από τον πατέρα της.
- 15 Ιανουαρίου 1982: Επιτέθηκε σε μια φιλόλογο στον σιδηροδρομικό σταθμό της Δράμας. Προσπάθησε να τη βιάσει, αλλά τελικά την άφησε να φύγει. Η γυναίκα αυτή ήταν το πρώτο θύμα που έδωσε στις αρχές μια λεπτομερή περιγραφή του δράστη.
- 15 Αυγούστου 1982: Δολοφόνησε την Αναστασία Αλεξανδρίδου στη Θεσσαλονίκη. Την ακολούθησε, την παρέσυρε σε άλσος, τη μαχαίρωσε στον τράχηλο και τη βίασε ενώ ξεψυχούσε. Το μόνο αντικείμενο που κράτησε από τα προσωπικά της ήταν ένας αναπτήρας.
Ακολούθησαν τραυματισμοί και απόπειρες δολοφονίας εναντίον τουλάχιστον άλλων τριών γυναικών, πριν την τελευταία του επίθεση.
Η σύλληψη: Η στρατιωτική στολή και ο αναπτήρας
Η αστυνομία είχε τη γενική περιγραφή ενός άνδρα που φορούσε στρατιωτική στολή, γεγονός που περιόρισε το εύρος των υπόπτων.
Μετά την τελευταία επίθεση στις 8 Δεκεμβρίου 1982 εναντίον μιας καθαρίστριας, αξιωματικοί στο στρατόπεδο του Παπαχρόνη στη Δράμα παρατήρησαν την αργοπορία του να επιστρέψει. Κλήθηκε σε ανάκριση, δεν είχε άλλοθι και παρουσίασε έντονη νευρικότητα.
Η έρευνα στο διαμέρισμά του αποκάλυψε:
- Τα μαχαίρια που χρησιμοποίησε στους φόνους.
- Τον αναπτήρα που είχε κρατήσει ως «ενθύμιο» από τη δολοφονία της Αναστασίας Αλεξανδρίδου.
Ο Παπαχρόνης συνελήφθη στις 13 Δεκεμβρίου 1982. Αρχικά αρνήθηκε τις κατηγορίες, αλλά οι αναγνωρίσεις από τα θύματα που είχαν επιζήσει, τα στοιχεία και η έλλειψη άλλοθι τον οδήγησαν τελικά στην ομολογία όλων των εγκλημάτων. Ομολόγησε επίσης ότι είχε τοποθετήσει βόμβες στην Ξάνθη και την Καβάλα.
Η δίκη του «Δράκου»
Η δίκη του Παπαχρόνη το 1983 έλαβε τεράστια δημοσιότητα. Στο δικαστήριο, ο κατηγορούμενος επέδειξε μεγάλο θεατρινισμό, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις πράξεις του με αναφορές στον «ανδρισμό» και τη «φυσική του δύναμη». Μάλιστα, απέρριψε την υπερασπιστική γραμμή των δικηγόρων του, λέγοντας ότι δεν έχτιζε το κορμί του για να το «καταστρέψουν οι ψυχίατροι».
Παρά την επιθετική του συμπεριφορά και τις απειλές του ότι θα αποδράσει, οι ψυχίατροι αποφάνθηκαν ότι ήταν ψυχικά και πνευματικά υγιής.
- Πρωτοβάθμια καταδίκη (1983): Δύο φορές θανατική ποινή (δις θάνατον) για τις ανθρωποκτονίες, καθώς και ποινές κάθειρξης.
- Εφετείο (1984): Επικύρωσε τις ποινές, καταδικάζοντάς τον δις θάνατον και σε βαριές ποινές κάθειρξης για τις απόπειρες ανθρωποκτονίας και βιασμού.
Η ζωή στη φυλακή και η αποφυλάκιση
Ο Παπαχρόνης αποδείχθηκε δύσκολος κρατούμενος, επιθετικός, οξύθυμος και συμμετέχων σε μικροεξεγέρσεις. Το 2000, καταδικάστηκε εκ νέου σε δύο φορές ισόβια κάθειρξη (δις ισόβια) για εγκλήματα που διέπραξε εντός των φυλακών.
Μετά τη μόνιμη μεταφορά του στις φυλακές Λάρισας, άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά: διάβαζε βιβλία, ζωγράφιζε, έψελνε στην εκκλησία των φυλακών και μελετούσε θεολογία και ψυχολογία.
Εντύπωση προκάλεσε η αλληλογραφία που διατηρούσε με γυναίκες, γνωστές ως «serial killer groupies», οι οποίες ένιωθαν σεξουαλική έλξη και ενδιαφέρον για εκείνον λόγω της διασημότητας και της εικόνας του.
Ο Κυριάκος Παπαχρόνης αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους στις 8 Δεκεμβρίου 2004, σε ηλικία 44 ετών. Έπρεπε να εμφανίζεται στο αστυνομικό τμήμα κάθε 15 ημέρες, ενώ του απαγορεύτηκε να ζει στη Δράμα, την Ξάνθη ή τη Θεσσαλονίκη.
Σε κατοπινή του δήλωση, εξέφρασε τη βαθιά του συγγνώμη, λέγοντας ότι παρασύρθηκε από την «ακρισία της ηλικίας» και υποσχόμενος ότι στο εξής θα ζει «εν αγνεία και σεμνή πολιτεία». Σήμερα, ο Παπαχρόνης ζει στην Αθήνα και δεν έχει απασχολήσει ξανά τις αρχές.
.jpg)