Το καουτσούκ είναι ένα υλικό που θεωρούμε δεδομένο στην καθημερινότητά μας, από τα λάστιχα των αυτοκινήτων μέχρι τα γάντια των χειρουργών και τους σωλήνες μεταφοράς φυσικού αερίου. Ωστόσο, οι μοναδικές ιδιότητές του, όπως η ικανότητα να εκτείνεται έως και δέκα φορές το μήκος του και να επανέρχεται χωρίς φθορές, το καθιστούν αναντικατάστατο. Σε αντίθεση με άλλα υλικά, όταν θερμαίνουμε ένα λάστιχο, αυτό συστέλλεται αντί να διαστέλλεται, λόγω της ιδιαίτερης μοριακής του δομής. Αν και έχουμε αναπτύξει συνθετικά υποκατάστατα, το φυσικό καουτσούκ παραμένει η μοναδική επιλογή για εφαρμογές υψηλής πίεσης και καταπόνησης, όπως τα ελαστικά των αεροσκαφών και των μεγάλων φορτηγών, χάρη στην ιδιότητά του να κρυσταλλώνεται υπό πίεση και να αυτο-ενισχύεται.
Η παγκόσμια εξάρτησή μας από το φυσικό καουτσούκ στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε ένα είδος δέντρου, το Hevea brasiliensis, το οποίο καλλιεργείται πλέον κυρίως στη Νοτιοανατολική Ασία. Η ιστορία της χρήσης του ξεκινά από τους αρχαίους λαούς της Μεσοαμερικής, αλλά η σύγχρονη βιομηχανία γεννήθηκε από την επιμονή του Charles Goodyear, ο οποίος ανακάλυψε τη διαδικασία του βουλκανισμού. Πριν από αυτή την ανακάλυψη, το καουτσούκ έλιωνε το καλοκαίρι και γινόταν εύθραυστο τον χειμώνα. Ο Goodyear, παρά τις δυσκολίες και τις φυλακίσεις για χρέη, κατάφερε να σταθεροποιήσει το υλικό προσθέτοντας θείο και θερμότητα, δημιουργώντας γέφυρες μεταξύ των πολυμερών αλυσίδων που προσδίδουν αντοχή και ελαστικότητα.
Σήμερα, αυτή η κρίσιμη πηγή πρώτης ύλης βρίσκεται αντιμέτωπη με μια υπαρξιακή απειλή: τον μύκητα South American Leaf Blight. Αυτή η ασθένεια κατέστρεψε ολοσχερώς τις προσπάθειες του Henry Ford να δημιουργήσει τη δική του παραγωγή στη Βραζιλία (την περίφημη "Fordlandia") τη δεκαετία του 1920. Ο μύκητας εξαπλώνεται ταχύτατα σε φυτείες όπου τα δέντρα είναι κοντά το ένα στο άλλο, καθιστώντας αδύνατη την καλλιέργεια καουτσούκ στη φυσική του πατρίδα, τη Νότια Αμερική. Αν ο μύκητας φτάσει στην Ασία, όπου παράγεται πάνω από το 90% της παγκόσμιας ποσότητας, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές.
Μια πιθανή κατάρρευση της παραγωγής φυσικού καουτσούκ θα σήμαινε τη διακοπή των αεροπορικών μεταφορών, την αδυναμία κίνησης βαρέων οχημάτων για τη μεταφορά τροφίμων και τεράστια προβλήματα στον ιατρικό τομέα. Οι επιστήμονες αναζητούν ήδη εναλλακτικές λύσεις, όπως η καλλιέργεια του φυτού Guayule, το οποίο ευδοκιμεί σε ερήμους και παράγει καουτσούκ χωρίς τις πρωτεΐνες που προκαλούν αλλεργίες. Η ιστορία του καουτσούκ μας διδάσκει ότι η σύγχρονη κοινωνία είναι εξαιρετικά ευάλωτη σε βιολογικές απειλές που αφορούν τους φυσικούς πόρους και ότι η προστασία της βιοποικιλότητας είναι ζήτημα εθνικής και παγκόσμιας ασφάλειας.