Η Αφροδίτη, ο πλησιέστερος γείτονας της Γης, αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του διαστήματος. Ενώ ο Άρης κεντρίζει σήμερα το ενδιαφέρον της NASA και του Έλον Μασκ, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η Αφροδίτη ήταν ο μεγάλος στόχος της Σοβιετικής Ένωσης. Λόγω του μεγέθους και της πυκνής της ατμόσφαιρας, πολλοί πίστευαν αρχικά ότι κάτω από τα σύννεφα θα μπορούσαν να κρύβονται τροπικά δάση ή ακόμα και ζωή. Ωστόσο, οι πρώτες αποστολές αποκάλυψαν μια εφιαλτική πραγματικότητα: έναν πλανήτη με θερμοκρασίες που λιώνουν μόλυβδο και ατμοσφαιρική πίεση που θα συνέτριβε ένα υποβρύχιο.
Το σοβιετικό πρόγραμμα Venera ήταν μια από τις πιο φιλόδοξες και επίπονες προσπάθειες στην ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος. Οι πρώτες απόπειρες τη δεκαετία του '60 κατέληξαν σε αποτυχίες, καθώς τα σκάφη είτε έχαναν την επαφή είτε καταστρέφονταν πριν φτάσουν στην επιφάνεια. Το 1967, το Venera 4 έγινε το πρώτο σκάφος που μετέδωσε δεδομένα μέσα από την ατμόσφαιρα άλλου πλανήτη, αποκαλύπτοντας ότι ο αέρας εκεί δεν είναι απλώς πυκνός, αλλά ασήκωτα βαρύς. Οι Σοβιετικοί μηχανικοί έπρεπε να κατασκευάσουν σκάφη από ατσάλι και τιτάνιο, ικανά να αντέξουν πίεση 90 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης, παρόμοια με το να βρίσκεται κανείς ένα χιλιόμετρο κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού.
Η ιστορική επιτυχία ήρθε με το Venera 7 το 1970, το οποίο έγινε το πρώτο ανθρώπινο κατασκεύασμα που προσεδαφίστηκε μαλακά και μετέδωσε δεδομένα από την επιφάνεια άλλου πλανήτη. Παρά τις ακραίες συνθήκες, οι Σοβιετικοί επέμειναν, στέλνοντας όλο και πιο ενισχυμένα σκάφη. Το 1975, το Venera 9 έστειλε την πρώτη ασπρόμαυρη φωτογραφία από την επιφάνεια, δείχνοντας ένα τοπίο γεμάτο κοφτερές πέτρες και ηφαιστειακά υλικά. Λίγα χρόνια αργότερα, το Venera 13 κατάφερε το ακατόρθωτο: έστειλε την πρώτη έγχρωμη φωτογραφία της Αφροδίτης και κατέγραψε ακόμα και τους ήχους του ανέμου, δίνοντάς μας μια σπάνια ματιά σε έναν κόσμο που μοιάζει με βιβλική κόλαση.
Από το 1984, καμία ανθρώπινη μηχανή δεν έχει πατήσει ξανά στην επιφάνεια της Αφροδίτης. Το υψηλό κόστος, η μικρή διάρκεια ζωής των σκαφών —που επιβίωναν το πολύ δύο ώρες πριν λιώσουν— και η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έβαλαν τέλος στις αποστολές. Σήμερα, η Αφροδίτη παραμένει ένας πλανήτης-φάντασμα, ένας «δίδυμος» της Γης που πήρε έναν καταστροφικό δρόμο λόγω του ανεξέλεγκτου φαινομένου του θερμοκηπίου, θυμίζοντάς μας πόσο εύθραυστη είναι η ισορροπία που επιτρέπει τη ζωή στον δικό μας κόσμο.