Η υπόθεση της εξαφάνισης του 10χρονου Γιώργου Παρασκευόπουλου από τη Δήμητρα Γορτυνίας το 1992 αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά και άλυτα μυστήρια της σύγχρονης ελληνικής εγκληματολογίας. Τριάντα και πλέον χρόνια μετά, η υπόθεση παραμένει ανοιχτή, σκιασμένη από φήμες, αντικρουόμενες μαρτυρίες και μία έντονη αίσθηση ομερτά που επικράτησε στο μικρό ορεινό χωριό.
Η άλυτη εξαφάνιση του Γιώργου Παρασκευόπουλου στη Δήμητρα Γορτυνίας: Το μυστήριο που κρύβουν από το 1992
Η ιστορία ξεκινά τον Ιούνιο του 1992. Ο 10χρονος Γιώργος, που ζούσε με τους γονείς του, Θεόδωρο και Χρυσούλα, στα Χανιά, ταξίδεψε στη Δήμητρα Γορτυνίας για διακοπές, συνοδευόμενος από τη θεία του, Θεοδώρα, και τα τρία ξαδέρφια του. Η μητέρα του, Χρυσούλα, είχε ζητήσει ρητά να μην αφεθεί ο γιος της μόνος και κυρίως να μην πάει στο βουνό.
Τα γεγονότα: Από την υπόσχεση στο βουνό της Αρκαδίας
Στις 24 Ιουνίου, ο παππούς, αντιμετωπίζοντας πρόβλημα υγείας, αποφάσισε να ανέβει στη στάνη του στο βουνό για να φροντίσει τα ζώα. Η θεία, ανήσυχη για την υγεία του πατέρα της, είχε την ιδέα να στείλει μαζί του τον Γιώργο, ώστε να τον βοηθά και να του θυμίζει τα φάρμακά του, αδιαφορώντας για την προϋπόθεση της μητέρας.
Εκείνο το πρωί, ο Γιώργος, παίρνοντας μαζί του το αγαπημένο του βιβλίο Φυσικής και το ταγάρι με τέσσερα παγούρια, ξεκίνησε την ανάβαση μαζί με τον παππού.
Η μυστηριώδης εξαφάνιση και η καθυστέρηση ενημέρωσης
Γύρω στις 11:00 π.μ. της Τετάρτης, ο παππούς άφησε τον 10χρονο σε μία πηγή ζητώντας του να γεμίσει τα τέσσερα παγούρια, όσο εκείνος θα μάζευε τα πρόβατα. Όταν επέστρεψε, βρήκε μόνο τα δύο παγούρια του παιδιού, ενώ ο Γιώργος είχε εξαφανιστεί.
Αντί να ειδοποιήσει άμεσα, ο παππούς υπέθεσε ότι ο Γιώργος επέστρεψε μόνος στο χωριό. Το πιο περίεργο; Παρέμεινε στη στάνη για όλη τη νύχτα και δεν ανέφερε το συμβάν ούτε στον αδελφό του που τον επισκέφθηκε την επόμενη ημέρα.
Μόλις την Πέμπτη το απόγευμα, όταν ο παππούς επέστρεψε μόνος στο χωριό, η θεία συνειδητοποίησε την εξαφάνιση. Εντούτοις, οι γονείς στα Χανιά ενημερώθηκαν τηλεφωνικά αργά το βράδυ της Πέμπτης 25 Ιουνίου, χάνοντας πολύτιμο χρόνο.
Άκαρπες έρευνες και αντικρουόμενα στοιχεία
Οι έρευνες ήταν τεράστιες: αστυνομία, εθελοντές, δυνάμεις του στρατού, ελικόπτερα και μια ειδική ομάδα Ελβετών αλπινιστών με εκπαιδευμένα σκυλιά, χτένισαν σπιθαμή προς σπιθαμή το βουνό. Όλα χωρίς αποτέλεσμα.
Τα στοιχεία που προέκυψαν ήταν αντικρουόμενα:
- Μαρτυρία περπατήματος: Ένας μάρτυρας δήλωσε ότι είδε ένα παιδί με τα χαρακτηριστικά και τα ρούχα του Γιώργου να περπατάει μόνο του σε περιφερειακό δρόμο, κοντά στο βουνό, την Πέμπτη.
- Τα παγούρια-μυστήριο: Τον Οκτώβριο, μήνες μετά τις εξονυχιστικές έρευνες των σκύλων, βρέθηκε το ταγάρι με τα δύο παγούρια του Γιώργου σε δύσβατο σημείο, μόλις 300 μέτρα από την καλύβα. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε την πεποίθηση ότι το σακίδιο τοποθετήθηκε εκ των υστέρων εκεί από κάποιον.
- Σενάριο απαγωγής: Μετά από δραματικές εκκλήσεις της μητέρας στην εκπομπή "Φως στο Τούνελ", υπήρξαν μαρτυρίες για τον Γιώργο να εμφανίζεται ως πλανόδιος πωλητής εικόνων και χαρτομάντηλων στην Αθήνα, φουντώνοντας το σενάριο της αρπαγής από κυκλώματα. Άλλες μαρτυρίες τον έφεραν σε μοναστήρι στην Ιεριχώ, σενάρια που δεν επιβεβαιώθηκαν.
Το σενάριο της συγκάλυψης και η ομερτά του χωριού
Η στάση των άμεσα εμπλεκομένων, δηλαδή της θείας και του παππού, αποτέλεσε το πιο μελανό σημείο της υπόθεσης. Οι δυο τους κράτησαν αποστασιοποιημένη στάση καθ' όλη τη διάρκεια των ερευνών, αρνούμενοι να συνεργαστούν με τις αρχές.
Το επικρατέστερο σενάριο που αναπτύχθηκε, με λογική βάση, είναι αυτό της συγκάλυψης ενός ατυχήματος:
- Ατύχημα στο παιχνίδι: Ο Γιώργος δεν ανέβηκε ποτέ στο βουνό. Πιθανώς έχασε τη ζωή του κατά λάθος στο σπίτι ή την αυλή, παίζοντας με τα ξαδέρφια του (π.χ. μετά από σπρώξιμο ή χτύπημα).
- Η συγκάλυψη: Ο παππούς και η θεία, φοβούμενοι ότι τα δικά τους παιδιά θα μπλέξουν σε υπόθεση δολοφονίας, προέβησαν σε εξαφάνιση του πτώματος και σκηνοθέτησαν την ιστορία της πηγής και του βουνού.
- Αποδείξεις συγκάλυψης: Η ομερτά δικαιολογεί το γιατί ο παππούς δεν φώναξε κατά την υποτιθέμενη αναζήτηση, γιατί δεν είπε κουβέντα στον αδελφό του που πέρασε από την καλύβα, γιατί τα παγουράκια βρέθηκαν αργά (έχοντας τοποθετηθεί εκεί), και γιατί τα ξαδέρφια του Γιώργου δεν ανακρίθηκαν ποτέ.
Η υπόθεση του Γιώργου Παρασκευόπουλου παραμένει στο αρχείο, φέροντας τη σήμανση ανεξιχνίαστο, περιμένοντας τη στιγμή που κάποιος θα σπάσει τη σιωπή και θα αποκαλύψει την αλήθεια για εκείνο το καλοκαίρι του 1992.

Απίστευτα πολλές ομοιότητες με την υπόθεση Madeleine McCann, αλλά και με την υπόθεση Alex Meschisvili.
ΑπάντησηΔιαγραφήGeorge Arctouros