Τα επιρρήματα αποτελούν ένα άκλιτο μέρος του λόγου το οποίο προσδιορίζει ρήματα. Κάθε επίρρημα είναι ή ανήκει σε επιρρηματικό σύνολο, το οποίο αποτελείται από περισσότερα επιρρήματα. Παρακάτω ακολουθεί ένας συγκεντρωτικός πίνακας επιρρημάτων της σύγχρονης Ελληνικής γλώσσας.
1. Τοπικά
|
2. Χρονικά
|
3. Τροπικά
|
4. Ποσοτικά
|
5 Βεβαιωτικά κ.ά.
| |
|---|---|---|---|---|---|
| α. Ερωτηματικά | πού; (πούθε; ) | πότε; | πώς; | πόσο ? | α) Βεβαιωτικά
ναι
μάλιστα βέβαια βεβαιότατα ορισμένως αλήθεια (αληθινά) σωστά. β) Διστακτικά
ίσως
τάχα (τάχατε) δήθεν πιθανόν άραγε. γ.) Αρνητικά
όχι
δε(ν) μη(ν) όχι βέβαια |
| β. Αόριστα | κάπου πουθενά αλλού | κάποτε κάπου κάπου πότε πότε άλλοτε | κάπως αλλιώς αλλιώτικα | κάμποσο | |
| γ. Δεικτικά | εδώ «κει αυτού παντού | τότε τώρα ποτέ | έτσι μαζί | τόσο | |
| 5. Αναφορικά | εκεί που όπου οπουδήποτε | τότε που όποτε οποτεδήποτε | όπως καθώς ως σαν | όσο οσοδήποτε | |
| ε. Διάφορα | (ε)πάνω κάτω καταγής μέσα έξω (ε)μπρός πίσω δεξιά αριστερά ψηλά χαμηλά πλάι δίπλα κοντά μακριά απέναντι γύρω ολόγυρα μεταξύ αναμεταξύ ανάμεσα πέρα αντίπερα βόρεια νότια ανατολικά δυτικά βορειοανατολικά νοτιοανατολικά κτλ. | αμέσως ευθύς κιόλας ήδη πια μόλις ακόμη (ακόμα) πάλι ξανά σνχνά συνήθως ύστερα έπειτα κατόπιν πρώτα πριν πρωτύτερα νωρίς αργά γρήγορα συνάμα αδιάκοπα έγκαιρα χτες προχτές σήμερα (ε)ψές απόψε αύριο μεθαύριο πέρ(υ)σι πρόπερσι φέτος του χρόνου κτλ. | καλά κακά σιγά έξαφνα (άξαφνα ξαφνικά) ίσια ωραία χωριστά μόνο μονάχα (μοναχά) διαρκώς μεμιάς μονομιάς επίσης επικεφαλής ιδίως κυρίως ειδεμή του κάκου τυχόν καλώς ακριβώς εντελώς ευτυχώς εξής ελληνικά γαλλικά χωριάτικα κτλ. | μόνο πολύ περισσότερο πιο λίγο λιγάκι λιγότερο κομμάτι αρκετά σχεδόν τουλάχιστο(ν) πάνω κάτω περίπου καθόλου διόλου ολωσδιόλου ολότελα μάλλον εξίσου μόλις κτλ. |